مراسم بزرگداشت روز 13 آبان در دانشگاه

  بعد ازنماز ظهر و عصر روزدوشنبه سیزدهم آبان ماه سال 1392، مراسم بزرگداشت 13 آبان ماه در سطح دانشگاه علم وصنعت ایران برگزار شد.

  دانشگاهیان علم وصنعت ایران در این مراسم با شعارهایی همچون «مرگ بر امریکا»، «مرگ بر انگلیس»، «مرگ بر اسرائیل»، «شعار هر دانشجو مرگ بر امریکا» و«شعار هر فرهیخته مرگ بر امریکا» و به آتش کشیدن پرچم کشور آمریکا، سالروز تسخیر لانه جاسوسی را گرامی داشتند.

  گفتنی است در پایان این مراسم قطعنامه‌ای به شرح زیر قرائت شد.

  بسم الله القاصم الجبارین

  «رابطه بین یک ملت به پاخاسته برای رهایی از چنگال چپاولگران بین المللی با یک چپاولگر عالَمخوار، همیشه به ضرر ملت مظلوم و به نفع چپاولگر است. ما این قطع رابطه را به فال نیک می گیریم؛ چون که این قطع رابطه دلیلی بر قطع امید امریکا از ایران است»

  «امام خمینی(ره)»

  13 آبان سالروز واقعه‌ای است که به حق، توسط حضرت امام(ره) انقلاب دوم نامیده شد. انقلابی که شاید به مراتب بزرگتر و مهم‌تر از انقلاب اول بوده باشد، چه آن‌که در انقلاب اول، رژیم وابسته به استکبار جهانی محمدرضا پهلوی، از میان برداشته شد و در انقلاب دوم، منشأ فتنه، در لانه جاسوسی خود، با نگاه تیزبینانه دانشجویانی که خود را به حق، دانشجویان پیرو خط امام(ره) نامیدند، مواجه شد و بساط استعمار نو و چند ده‌ساله‌اش بر ایران، درهم پیچیده شد.

  این‌که سال‌روز تسخیر لانه جاسوسی، به عنوان نماد آمریکا ستیزی در ایران شناخته‌ می‌شود، موضوعی است که عللی دارد و چه بسا که همین علل منجر به اقدام انقلابی دانشجویان پیرو خط امام(ره) شده باشد.

  تاریخ ایران از زمان حکومت قاجار بر این کشور، با دخالت بیگانگان عجین شد. روزی حکومت تزاری روس بر این کشور حکمرانی می‌کرد و ترکمانچای و گلستان را بر حکومت ایران تحمیل می‌ساخت و روزی دیگر، امپراتوری انگلستان، اموال و املاک ما را به قیمت تأمین سفر پادشاهانمان به اروپا، به تاراج می‌برد. روزی چکمه‌های بلشویکی استالین بر این کشور می‌تازید و روس و انگلیس، برای ایران، نسخه شفابخش می‌پیچیدند و روزی دیگر، کشوری جدید با ظاهری آراسته، حکمرانی خود را بر کشور پر از ذخایر و منابع ایران آغاز نمود، مصدق را کنار زد و رسماً زمام امور ایران را به دست گرفت.

  شاید از آن‌جا بود که مشکلات ما دوچندان شد، چه آن‌که این ابرقدرت تازه به دوران رسیده، سودای در اختیار گرفتن کل جهان را در سر می‌پروراند و با ظاهری مردم‌پسند، دم از حکومت‌ جهانی خود می‌زد. اما همین کشور تا آن‌جایی که می‌توانست بر این ملت مظلوم تاخت و اموال آن را به غارت برد، فرهنگ علوی مردم را به سخره گرفت و در جهت اسلام زدایی گام‌هایی برداشت که اعقاب ناخلفش نیز، جرئت انجام این سبک کارها را به خود نمی‌دادند.

  اما روزی ورق برگشت. روزی که در آن، فرزندان حضرت روح‌الله(ره) که درسال 1342 در گهواره بودند، تحت تعالیم معلم بزرگ خود، به مقابله با استبداد برخاستند و بساطش را برچیدند. اما فتنه استکبار همچنان باقی بود. استکباری که کمر به نابودی انقلاب نوپای حضرت روح‌الله(ره) و فرزندان معنوی‌اش، بسته بود.

  ایالات متحده از ابتدای پیروزی انقلاب، در جهت سرکوب نظام جمهوری اسلامی تاخت و برای تأمین این هدف، از هیچ‌گونه کوششی فروگذار ننمود. چه آن‌که خواهان پذیرش تفکری جدید ولی ریشه‌دار در نظام حاکمیت جهانی نبود، تفکری که ریشه در اعتقادات عمیق مذهبی یک امت داشت و به هیچ‌وجه با تفکرات مادی بلوک شرق و غرب، قابل قیاس نبود.انقلاب ایران، اعلام جنگ یک تفکر جدید در مقابل تفکرات چپ و راست موجود در دنیا بود و این اعلام جنگ ایدئولوژیک، حکام زورگوی دنیا را به جنگ نظامی، اقتصادی و فرهنگی با ما واداشت.

  طرح کودتای شهید نوژه را سازماندهی کرد، به بهانه بازپس‌گیری گروگان‌هایش، طرح حمله نظامی به ایران را در دستور کار قرار داد و در طبس زمین‌گیر شد، حمایت‌های بی حد و حصری را از رژیم بعث عراق جهت سرکوبی انقلاب اسلامی ایران، تدارک دید و در جهت تحقق این هدف، تا آن‌جایی که قادر به انجام آن بود، همت نمود، در کنار این‌ها و در حین جنگ تحمیلی، تا آن‌جایی که می‌توانست به وضع تحریم‌هایی علیه ایران اهتمام ورزید تا کشور جنگ‌زده ایران را به مرز نابودی بکشاند. به بهانه‌ای واهی، هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی را سرنگون ساخت و تعداد کثیری از هم‌وطنان مظلوم ما را به شهادت رساند، از ورود مستقیم به جنگ با ایران نیز نگذشت. در جنگ نفت‌کش‌ها ورودی جدی داشت و فرمانده ناوگروه دریایی سپاه ایران را در خلیج‌فارس به طرز فجیعی به شهادت رساند.

  اما جمهوری اسلامی در مقابل زورگویی‌های شرق و غرب ایستاد و به خود اتکا کرد. در همان حال که سادات، کمپ دیوید را امضا کرد، ایران، انقلابی علیه آمریکا به پا کرد. امروز ایران به دنبال فرستادن انسان به فضاست و حکومت مصر، به دنبال تأمین نان برای میلیون‌ها انسانی که برای سکنی گزیدن، به گورستان‌های مصر پناه آورده‌اند. ایران، مرگ بر آمریکا گفت و مصر، چشم امید به کمک‌های سالانه چند میلیارد دلاری آمریکا داشت.

  هر گاه هم که ایران برای بازپس گیری حقوق خود با آمریکا، با، یا بی‌واسطه پای میز مذاکره نشست، تنها خیانت را از سوی طرف مقابل خود دید. مذاکرات الجزایر از سوی ایران، با آزادسازی گروگان‌ها همراه بود اما از سوی آمریکا، با عدم تحقق وعده‌هایش. مذاکرات افغانستان از سوی ایران، برای ایجاد آرامش در منطقه، حذف تروریسمِ آمریکا ساخته‌ی طالبانیستی و ... آغاز شد، اما با محور شرارت خواندن جمهوری اسلامی توسط جرج بوش به پایان رسید و این‌ها همه نشان‌گر آن هستند که طرف مقابل ما که از قضا دشمن ماست، حاضر به برداشتن گام‌های موازی با ما نیست در حالی که ما بارها و بارها حسن نیت خود را به جهانیان نشان داده‌ایم.

  ما نیزامروز به تأسی از حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبری، آمریکا را شیطان بزرگ می‌دانیم و به رژیم حاکم این کشور بدبین هستیم و می‌دانیم که دولت آمریکا، گامی را در جهت منافع ما برنخواهد داشت و در مقابل، آمریکا نیز بداند که «ما می گوییم تا شرک و کفر هست، مبارزه هستو تا مبارزه هست، ما هستیم» و در این مبارزه، آمریکا می‌خواهد ما را به تسلیم وادارد و ما نیز تا برقراری حکومت عدل جهانی و برچیدن بساط ظلم و جور ابرقدرت‌های پوشالی و در رأس آن‌ها، آمریکای جنایت‌کار، از پای نخواهیم نشست و مرگ بر آمریکا را تا زمان نابودی کامل حاکمیت تفکرات مادی بر جهان، ادامه خواهیم داد.

  والسلام علی من اتبع الهدی

  لازم به ذکر می‌باشد این راهپیمایی از داخل مسجد‌الشهداء آغاز و در محل مقبره‌الشهدای خاتمه یافت.

آلبوم تصاویر