تاریخچه دانشگاه علم و صنعت ایران

  دانشگاه علم و صنعت ایران، در سال ۱۳۰۸، با نام هنرسرای عالی و با هدف ایجاد زمینه‌های لازم برای تحصیلات دوره عالی مهندسی در ایران، تاسیس گردید. محل آن، ابتدا در خیابان سی‌تیر (قوام‌السلطنه سابق) و پس از آن در سال ۱۳۳۶، بعد از اعمال تغییراتی به محل فعلی دانشگاه صنعتی امیرکبیر ، انتقال یافت و به عنوان انستیتوی فناوری تهران ( TIT ) هنرسرای عالی فنی، به فعالیت خود ادامه داد.

  در سال ۱۳۴۱ بار دیگر این مؤسسه دستخوش تحولاتی گردید و ساختمان آن نیز به شمال شرق تهران، به زمینی با مساحت 420000  مترمربع، در منطقه نارمک منتقل شد. از آن زمان به بعد هدف اصلی در نظر گرفته‌شده برای آن تربیت دبیر فنی برای تأمین نیروی آموزشی لازم برای هنرستان‌های صنعتی بود. در سال ۱۳۵۱ هنرسرای عالی به دانشکده علم و صنعت ایران تغییر نام داد و در نهایت در سال ۱۳۵۷، باتوجه به گسترش و تغییرات کیفی کارگاه‌های علمی و آموزشی، از سوی وزارت آموزش عالی وقت به دانشگاه علم و صنعت ایران تبدیل گردید.

  این دانشگاه، از بدو تأسیس، چندین بار تغییر نام و مکان داده‌است که مهم‌ترین آن‌ها بدین شرح است:

• سال ۱۳۰۸: تأسیس با نام هنرسرای عالی در خیابان سی تیر (قوام‌السلطنه)
• سال ۱۳۳۶: تغییر نام به انستیتو تکنولوژی تهران ( TIT )
• سال ۱۳۴۲: تغییر نام به هنرسرای عالی و انتقال به منطقه نارمک (محل کنونی)
• سال ۱۳۵۱: تغییر نام به دانشکده ٔ علم و صنعت ایران
• سال ۱۳۵۷: ارتقا به دانشگاه علم و صنعت ایران

  دانشگاه علم و صنعت ایران، یکی از سه دانشگاه برتر فنی و مهندسی کشور محسوب می شود و تنها دارنده دانشکده مهندسی راه‌آهن و دانشکده مهندسی پیشرفت در خاورمیانه و دانشکده مهندسی خودرو در ایران است؛ همچنین اولین و سالها تنها دانشگاه صنعتی ایران بوده است که دارای دانشکده معماری و شهرسازی بوده و تنها دانشگاه صنعتی در ایران است که به طور تخصصی به رشته توسعه اقتصادی و برنامه ریزی، می‌پردازد.

  سطح آموزشی بالا از یک سو، و داشتن امکانات آزمایشگاهی و کارگاهی پیشرفته از سویی دیگر بخصوص در رشته‌های مهندسی عمران ، مواد و متالورژی و مکانیک باعث شده تا وجهه صنعتی این دانشگاه پررنگ‌تر شود و دانش‌آموختگان آن بتوانند به سرعت جذب واحدهای صنعتی ایران شوند. همچنین اخیراً پروژه‌های نوینی همچون طراحی ماهواره ملی نوید و ظفر علم و صنعت و پروژه سپر ملی دفاع سایبری در مرکز ملی دفاع سایبری کشور همچنین طراحی موتور هواپیماهای جت و طراحی پلتفرم ملی خودرو کلاس B از طرحها و برنامه‌های ملی و ویژه این دانشگاه محسوب می‌شوند.

  دانشگاه علم و صنعت ایران دارای ۱۵ دانشکده، 12 پژوهشکده، 13 مرکز تحقیقاتی، یک موسسه تحقیقاتی، 9 قطب علمی، پردیس شماره 2، مرکز آموزش الکترونیک و سه گروه مستقل آموزشی فرهنگ و معارف اسلامی، زبان‌های خارجه و تربیت بدنی است. به علاوه دانشگاه دارای دو واحد اقماری درحال توسعه در دماوند و نور می باشد.