دفاعیه دکتری در دانشکده مهندسی شیمی ، نفت و گاز
| تاریخ ارسال: 1398/7/14 |
چکیده
در این رساله قابلیت پوشینه سازی داروی ضد سرطانی دوکسوروبیسین (DOX) توسط کوپلمیر بلوکی آمفی فیلیک شامل پلی {γ-2-2]-(2 متوکسی اتوکسی) اتوکسی[ اتوکسی-ε-کاپرولاکتون} (PMEEECL) و پلی (β-آمینو استر) (PAE) حساس به دما و pH توسط ابزار شبیه سازی دینامیک مولکولی (MD) مورد تحقیق قرار گرفت. برای این منظور، ابتدا ویژگی ها و رفتار دینامیکی پلیمر حساس به دمای PMEEECL با طول 20 واحد تکراری بوسیله شبیه سازی دینامیک مولکولی مورد بررسی قرار گرفت. مطابق نتایج شبیه سازی حاصل از آنالیزهای گوناگون از قبیل شعاع چرخش، پارامتر برهمکنش فلوری-هاگینز و انرژی برهمکنش میان PMEEECL و مولکولهای آب، دمای حلالیت بحرانی پایینی (LCST) و یا دمای انتقال کویل به گلبول (Tcg) نزدیک به دمای320 کلوین بدست آمد که با مقدار نتایج آزمایشگاهی بسیار نزیک است. سپس اثر درجه پلیمریزاسیون الیگومر PMEEECL بر مقدار Tcg مورد مطالعه قرار گرفت. مطابق نتایج بدست آمده از شبیه سازی، با کاهش طول زنجیر الیگومر دمای بحرانی آن کاهش یافت. علت این امر به خاطر آبدوست بودن شاخه جانبی الیگومر PMEEECL باشد که با کاهش طول باعث کاهش دمای بحرانی الیگومر میشود. در این الیگومر شاخه جانبی که قسمت آبدوست الیگومر میباشد عامل اصلی در ایجاد رفتاری کویل به گلبول شدن میباشد. به منظور پوشینه کردن دارو ، بلاک آب گریز و حساس به pH پلی (β-آمینو استر) (PAE) به بلاک اولیه PMEEECL با بیست واحد تکراری جهت ساخت کوپلیمر بلوکی و تشکیل مایسل در محیط آبی اضافه شد. از آنجایی که اضافه کردن بلاک آبگریز بر روی دمای بحرانی PMEEECL تاثیرگذار است، اثر طول زنجیر آبگریز بر روی این دما مورد بررسی قرار گرفت. مطابق نتایج بدست آمده مقدار Tcg برای کوپلیمر PMEEECL20-block-PAEM برای تعداد واحد تکراری M با مقادیر 5، 10 و 15 به ترتیب 315، 305 و 300 کلوین بدست آمد. در نتیجه با افزایش طول زنجیر بلوک آبگریز، رسیدن به دمای بحرانی در دماهای کمتری رخ میدهد. سپس با توجه به مقادیر درجه پلیمریزاسیون بلوک PAE، با استفاده از شبیه سازی دانه درشت (CG) مورفولوژی و شکل مایسل مورد بررسی قرار گرفت که با تغییر آن اشکال کروی، استوانهای و دو لایهای بدست آمد. در ادامه از مایسل کروی PMEEECL20-PAE5 به علت مناسب بودن دمای کویل به گلبول آن در کاربردهای دارو رسانی جهت پوشینه سازی مقادیر مختلفی از داروی ضد سرطان دوکسوروبیسین (DOX)، 1، 5 و 10 درصد وزنی کوپلیمر بلوکی، استفاده شد. با افزایش غلظت دارو مکان داروی پوشینه شده از سطح مشترک هسته و پوسته مایسل به هسته و پوسته مایسل منتقل میشود. همچنین اثر pH نیز با تئوری میدان خود سازگار (SCF) مورد بررسی قرار گرفت که نتایج آن نشان دهنده فروپاشی مایسل در pH های کمتر از 4/5 بود. بنابراین تحقیق حاضر می تواند زمینه ساز بررسی آتی بمنظور بهینه سازی سایر پارامتر های دارورسانی به سلول های سرطانی باشد.
واژههای کلیدی: شبیه سازی MD، دارورسانی، حساس به دما و pH، شبیه سازی CG، کوپلیمر بلوکی
دفعات مشاهده: 4907 بار |
دفعات چاپ: 465 بار |
دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر