26/1/87

  کاهش عوامل خطر :

  از هر 10 مورد عوامل منجر به مرگ در جامعه 6 تای آن به علت شرایط کم تحرکی است و اگر روش زندگی تغییر کند بسیاری از این موقعیت ها قابل پیشگیری هستند.

  1- توانایی شناسایی عوامل خطر مهلک برای کاهش ابتلا به بیماری باید اول آنها را شناسایی کرد. مهم است که بررسی عوامل خطر را همان طور که سن بالا می رود انجام داد چرا که با افزایش سن احتمال خطر بیماری افزایش می یابد.

  2- در مورد سوابق بیماری خانواده تان بدانید: بعضی از عوامل خطر در حد کنترل شما نیست. عوامل موروثی یکی از این عوامل است. با چک کردن بیماری ها یا شرایطی که والدین یا اجدادتان داشته اند،‌پی خواهید برد که آیا شما این عوامل یا شرایط را به ارث می برید؟ مثل بیماری قلبی،‌بیماری قند خون، بعشی از انواع سرطان ها که باید به این بیماری ها توجه خاص داشت.

  3- جنسیت و سن: جنسیت و سن عوامل دیگری هستند که در کنترل نیستند ولی عواملی مانند فعالیت فیزیکی،‌آنچه می خوردی،‌مصرف تنباکو،‌الکل و استرس عواملی هستند که می توان آنها را کنترل کرد. بخصوص برای اصلاح این عوامل خطر طبقه بندی مهم است.

  برای تغییر عوامل خطریکه بخشی از آن در کنترل شماست،‌آنها را طبقه بندی کنید. فشار خون،‌توانایی بدن برای منظم کردن قند و میزان چاقی عوامل خطری هستند که بصورت ارثی تأثیر میگذارند و می توان با انتخاب روش زندگی سالم مثل فعالیت فیزیکی منظم،‌تغذیه مناسب ،‌مراقبت های پزشکی درست آنها را تغییر داد یا اصلاح کرد. اگر در خانواده تان هر کدام از این عوامل خطر وجود دارد،‌به دنبال کاهش خطر باشید.

    سه قانون بنیادی ورزش:

  1-اصل بار سنگینی:

  این قانون که بنیادی ترین قانون فعالیت فیزیکی است بیان می دارد تنها راه رسیدن به تناسب اندام و بهره وری از سلامتی در فعالیت فیزیکی آماده کردن بدنتان برای انجام کارهای بیشتر نسبت به گذشته است.

  2- قانون پیشرفت:

  این قانون بیان می کند که میزان و شدت نرمش باید به تدریج افزایش یابد. پس از مدتی بدن به افزایش فعالیت فیزیکی عادت خواهد کرد و فعالیت آسان می شود. کمترین میزان تحرکی که برای ساخت تناسب فیزیکی لازم است آستانه تمرین گویند. فعالیت بیشتر از مقدار آستانه باعث تناسب اندام می شود و سلامت جسمی را بالا می برد.

  3-قانون تخصیص:

  قانون تخصیص نوع خاص نرمشی از انجام می دهید،‌ مزایای خاصی را که دریافت می کنید را تعیین می کند. انواع و مقدار فعالیت های اختصاصی و متفاوت مزایای مختلف و ویژه ای را ایجا می کند. فعالیتی که سلامت جسمی را در یک بخش که مربوط به سلامت است بالا می برد ،‌ممکن است برای مراحل بالای تناسب در دیگر بخش ها مناسب نباشد. نرمش در بخش های خاص بدن همچون ماهیچه های ساق ممکن است که تنها برای همان قسمت بدن مقید باشند.