کریم آتشگر،
جلد 24، شماره 1 - ( 3-1392 )
چکیده
دانش حاصل از کسب مهارت ها و تجربه های عملی، که همراه با مبانی علم نظری باشد، در عرصه سازمان های تولیدی به دانش فنی تعبیر می شود. دانش فنی به مجموعه اطلاعات سودمند و با ارزشی اطلاق می گردد که حاصل مهارتهای فنی در طراحی محصول و یا تولید آن می باشد. از اینرو دانش فنی در ابتدا در حوزه دانش تلویحی قرار می گیرد و تبدیل آن به دانش آشکار و به اشتراک گذاری آن از اهداف مهم سازمان های تولیدی پیشرو می باشد. از مهمترین نتایج آشکارسازی دانش تلویحی در سازمان های تولیدی، تبدیل شدن سرمایه دانش فنی فردی به سرمایه دانش فنی ساختاری است. در ادبیات موضوع راهکارها و مدل هایی کلی نگر برای مدیریت دانش و به اشتراک گذاری دانش ارائه شده است، ولی در این مقاله مبتنی بر یک مرور ادبیات در ابعاد مختلف، با رویکرد ماژولاریتی و با تاکید بر عوامل کلیدی موفقیت مدیریت دانش، لایه های اجرایی دانش فنی در سازمان های تولیدی از یکدیگر تفکیک و با محوریت زنجیره کیفیت، الگویی برای مستندسازی دانش فنی و آشکار سازی آن ارائه می گردد، که لایه های اجرایی سازمان های تولیدی را می تواند بسمت به اشتراک گذاری اثربخش دانش فنی هدایت کند.
