رتبهبندی ریسک‌های یک پروژه به‌ویژه زمانی که تعداد عوامل ریسک‌زا افزایش می‌یابد به عنوان بخشی مهم از فرایند پیچیده مدیریت ریسک محسوب می‌شود. در این تحقیق نخست ساختار جامعی از ریسک‌های اصلی پروژههای تونلسازی در قالب 17 دسته اصلی و 196 زیر سطح تهیه شده و سپس این ریسکها در عملیات تونلسازی سد سیمره در جنوب غرب ایران رتبهبندی شده است. بدین منظور از روش تصمیمگیری گروهی و میانگین وزین جهت جمعآوری و تجمیع نظر خبرگان و از روش تخصیص خطی بهعنوان یکی از روشهای تصمیمگیری چند شاخصه جهت تعیین رتبه ریسکها استفاده شده است. شاخصهای رتبهبندی در دو دسته اولیه و ثانویه تقسیم شدهاند. شاخص اولیه بر مبنای احتمال و میزان اثرگذاری ریسکها بر اهداف اصلی پروژه (زمان، هزینه، کیفیت و عملکرد) با وزنهای متفاوت تعیین شده است. دسته دوم شاخصها شامل اثرات اجتماعی- اقتصادی، اثرات زیست محیطی، نزدیکی زمان وقوع ریسک، میزان مواجهه با ریسک، عدم اطمینان تخمین و میزان مدیریتپذیری ریسک است. با کمک روش تخصیص خطی ریسکها با توجه به شاخصهای گوناگون بهتر ارزیابی می‌گردند و در نتیجه واقع بینانه‌تر رتبه‌دهی می‌شوند. بر اساس نتایج بدست آمده، عوامل اقتصادی و شرایط حقوقی به ترتیب بیشترین و کمترین رتبه ریسک را به خود اختصاص میدهند
