امروزه جهانی شدن تجارت و پیدایش شرکت‌های جهانی باعث توجه بیشتر به شبکه‌های زنجیره تأمین جهانی شده است. از سوی دیگر با توجه به این که تصمیمات طراحی شبکه از قبیل مکانیابی تسهیلات از آن دسته تصمیماتی است که دارای اثرات بلندمدت، پرهزینه و زمان‌بر می‌باشد، طراحی بهینه شبکه زنجیره تأمین جهانی به منظور کاهش هزینه‌ها و افزایش سودآوری شرکت‌های بین‌المللی از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار می‌باشد.
در این مقاله یک مدل جدید مکانیابی و موجودی برای زنجیره تأمین جهانی به منظور حداکثرسازی سود مراکز تولید و توززیع با در نظر گرفتن فسادپذیری مواد اولیه و محصولات ارائه شده است. سپس برای نشان دادن کارایی مدل پیشنهادی، شرکت زرماکارون به عنوان مطالعه موردی، مورد بررسی قرار گرفته، مدل بر روی آن اجرا و نتایج و تحلیل حساسیت گزارش شده است.
