زمانبندی پروژه از اصلیترین پایههای مدیریت پروژه است و به همین دلیل روشهایی که بتواند محدودیتهای حاکم بر پروژه را بیشتر پوشش دهد، بسیار با ارزش میباشند. فن ارزیابی و بازنگری پروژه، روش آنالیز شبکهای است که از قابلیتهای بالایی در مقایسه با دیگر روشهای برنامه ریزی و کنترل پروژه برخوردار میباشد. از سوی دیگر در دنیای واقعی، در اکثر موارد، تطابق کامل میان برنامهریزی و اجرا مشاهده نمیشود. بنابراین محیط اجرای پروژه همواره با عدم قطعیت همراه است. در این تحقیق به منظور کاهش محدودیتهای مربوط به عدم قطعیت در برنامهریزی و اجرای پروژه، منطق و سیستم کنترل فازی پیشنهاد و در آن میانگین، واریانس، ارزش و تعداد حلقههای شبکه گرت و همچنین عوامل تأثیرگذارِ محیطی بر اجرای پروژه به صورت فازی در نظر گرفته شده اند. بدین ترتیب برای اولین بار، با استفاده از قابلیتهای موجود در شبکههای گرت و همچنین منطق و سیستم فازی، سیستم کنترل فازی طراحی شده و در آن سعی گردیده تا تمامی حالتهای موجود در اجرای یک پروژه تحلیل شود. مطابق با نتایج بدست آمده از 15 آزمایش مختلف بر روی پروژه های با ابعاد متوسط که عمدتاً در حوزه احداث واحدهای صنعتی بوده اند، می توان گفت که با استفاده از روش پیشنهادی، زمانبندی فعالیتها منطقیتر و دقیقتر بدست خواهد آمد.
