نشریه بین المللی مهندسی صنایع و مدیریت تولید

مدلسازی ساختاری تشریحی، روشی برای ساخت و درک ارتباط‌های مابین عناصر یک سیستم پیچیده بر مبنای نظرات افراد خبره است. در این مقاله، مدلسازی ساختاری تشریحی اصلاح شده، با توانایی در نظر گرفتن نرخ ناسازگاری گروه خبرگان و ارایه سلسله مراتب فاقد دور از عناصر موضوع ارایه شده است. گروه خبرگان دارای اشتراک نظر در اهداف و توافق جمعی در تصمیمات مرتبط با تعیین استرتژی تولید هستند. استراتژی تولید وابسته به تصمیم‌های متوالی بهبود قابلیت‏های رقابتی تولید طی مراحل مختلف به‌منظور کسب مزیت رقابتی در بازار است. بر این مبنا در مقاله حاضر الگوریتم تعیین استراتژی بهینه تولید با استفاده از مدلسازی ساختاری تشریحی اصلاح شده و مدل برنامه‌ریزی خطی ارایه شده است. در این رابطه ابتدا شبکه فاقد دور قابلیت‌های رقابتی تولید قابل بهبود طی مصاحبه با خبرگان به کمک روش مدلسازی ساختاری تشریحی اصلاح شده استخراج گردیده، سپس طی مصاحبه با خبرگان و اضافه کردن کمان‌های مجازی به شبکه، گزینه‌های مختلف استراتژی تولید حاصل شده است. گزینه‌های برنامه زمانی با تشکیل و حل مدل‌های برنامه‌ریزی خطی متناظر با هر شبکه استخراج می‌شود. الگوریتم پیشنهادی با بررسی مورد تأیید بودن نتایج و وجود حداقل یک برنامه زمانی مقبول در خروجی‌ها متوقف می‌شود. در پایان الگوریتم برای یک مطالعه موردی پیاده‌سازی شده است.

مسئله انتخاب تامین کنندگان یکی از مهمترین مسائلی است که در موفقیت زنجیره تامین اثر میگذارد و در سال های اخیر محققان بسیاری به آن پرداخته اند. در این میان استفاده از مدل های ریاضی همواره با استقبال مواجه بوده اند. مدل برنامه­ریزی خطی چند هدفه و عدد صحیح ارائه شده در این مقاله نیز، ابزاری است برای کاهش هزینه­های زنجیره تامین که علاوه بر تامین کنندگانی که مستقیما با سازمان در ارتباطند, خصوصیات تامین کنندگان سطح دوم را نیز مورد بررسی قرار می دهد و با طراحی یک شبکه تامین میزان جریان کالاها بین خریدار و تامین کنندگان منتخب در هر دو سطح را مشخص می کند. همچنین ویژگی مهم این مدل چند محصولی بودن آن است که امکان سفارش ترکیبی از محصولات مختلف را به صورت همزمان و در شرایط تخفیف برای تامین کنندگان لایه اول برآورده می کند. در نهایت صحت مدل با مثال های عددی سنجیده می شود.

یکی از روش­هایی که به کمک آن می­توان مسائل ترکیب تولید را به راحتی حل نمود، روش تئوری محدودیت­ها می­باشد. ولی این روش در برخی از مسائل و شرایط دارای نقایصی می­باشد که محققین را بر آن داشته است که این تئوری را تغییر داده و تحت عنوان تئوری محدودیت­های اصلاح شده ارائه دهند تا علاوه بر مزایای این تئوری، معایب آن را نیز پوشش دهند. اما این تئوری برای شرایطی که تمام پارامترها قطعی می­باشند، مطرح شده است. ولی در دنیای واقعی تولید، معمولاً پارامترهایی نظیر ظرفیت، سود و زمان پردازش غیر قطعی می­باشند. از سوی دیگر تئوری مجموعه­های فازی نیز مانند یک ابزار مناسب برای مدیریت تولید در زمانی که پویایی محیط تولید مانع تعیین دقیق تابع هدف، محدودیت­ها و سایر پارامترهای مدل می­شود، کاربرد دارد. لذا در این مقاله سعی گردیده است الگوریتمی بر مبنای تئوری محدودیت­های اصلاح شده و منطق فازی ارائه شود. نتایج نشان­دهنده­ی کارایی و انعطاف­پذیری این الگوریتم می­باشد

مسأله مکانیابی هاب یکی از موضوعات جدید در حوزه مسائل مکانیابی بشمار می رود. این دسته از مسائل؛ کاربردهای فراوانی در سیستمهای حمل و نقل، در شبکه های پستی و همچنین در     شبکه­های ارتباطی دارند. در این تحقیق؛ فرموله نمودن مسائل هاب پوششی(یکی از انواع مسائل مکانیابی هاب) در محیط فازی انجام می شود و به منظور لحاظ نمودن عدم قطعیت های موجود در زمانهای انتقال و جابجایی  محموله ها، فرمول بندی برنامه ریزی خطی فازی برای آن پیشنهاد   می­گردد. هدف اصلی مدل ارائه شده، یافتن مکان هاب ها و تخصیص گره های غیر هاب به گره های هاب می باشد بطوریکه زمان سفر بین هر جفت از گره های مبدأ – مقصد از محدودیت از پیش تعیین شده (محدودیت پوشش) تجاوز نکند. سپس یک الگوریتم ابتکاری مبتنی بر الگوریتم ژنتیک به عنوان راه حل مدل ارائه شده مورد مطالعه و توسعه قرار خواهد گرفت. از نتایج مهم این مقاله می توان به اثبات موضوع نیاز به افزایش تعداد هاب های تأسیس شده با فرض فازی در نظر گرفتن پارامترهای مسأله و نیز توانایی الگوریتم ارائه شده در حل مسائل با اندازه بزرگ و برتری محاسباتی آن از لحاظ زمان انجام محاسبات و کیفیت جوابها اشاره نمود. معتبر بودن و کارایی محاسباتی الگوریتم ارائه شده، برروی مجموعه داده های شناخته شده CAB , AP از طریق آزمایشات شبیه سازی نشان داده شده است.