در این مقاله، مسأله زمانبندی جریان کارگاهی جایگشتی دوباره وارد شونده با هدف کمینهسازی حداکثر دیرکرد کارها مورد بررسی قرار میگیرد. محیط جریان کارگاهی دوباره وارد شونده (RFS) همان جریان کارگاهی است با این تفاوت که کارها، ماشینهای مشخصی را بیش از یک بار ملاقات میکنند. در نوع RFS، اگر ترتیب کار روی هر ماشین در هر سطح یکسان باشد، به چنین مسایلی، مسأله جریان کارگاهی جایگشتی دوباره وارد شونده (RPFS) عنوان میگردد. در این مقاله، ابتدا مدل ریاضی مسأله کمینهسازی حداکثر دیرکرد کارها در RPFS چند ماشینه، توسعه داده میشود. برای حل این مسأله، سه الگوریتم فراابتکاری مبتنی بر الگوریتم ژنتیک، شبیهسازی تبرید و جستجوی ممنوع طراحی و بکار گرفته میشود. الگوریتمهای فراابتکاری همچنین با حلهای بهینه ایجاد شده توسط رویکرد برنامهریزی عدد صحیح مقایسه میگردند. نتایج آزمایشی نشان میدهد که الگوریتم ژنتیک در اکثر موارد کارایی بهتری نسبت به الگوریتمهای تست شده دیگر دارد.
