پرویز قدوسی، امیر مهدی علی دولت آبادی، جعفر سبحانی،
جلد 25، شماره 3 - ( 9-1393 )
چکیده
بسیاری از فعالیتهای ساخت و ساز به دلیل ماهیت تکراری و داشتن سهم بالای نیروی انسانی، پدیده‌ای را نشان می‌دهند که اثر یادگیری نام دارد که به‌موجب آن، زمان، هزینه و به طور کلی تلاش لازم برای انجام یک فعالیت، با افزایش تعداد تکرار‌ها، کاهش می‌یابد. منحنی یادگیری مدل ریاضی می‌باشد که این اثر را نشان می‌‍‌دهد. مهم‌ترین ارزش منحنی‌های یادگیری، قابلیت آنها در پیش‌بینی عملکرد فعالیت‌ها است. این پیش‌بینی توسط مدل‌های مختلف منحنی یادگیری انجام می‌شود. این‌که دقت و اعتبار پیش‌بینی توسط منحنی‌های یادگیری تا چه اندازه است و کدام مدل بهتر می‌تواند این پیش‌بینی را انجام دهد، از اهداف این مقاله می‌باشند. در این راستا، یک مدل جدید برای منحنی یادگیری پیشنهاد شده و با مدل خطی مقایسه گردیده است. همچنین توانایی‌های پیش‌بینی دو روش استفاده از داده‌ها یعنی روش داده واحد و داده میانگین تجمعی مقایسه شدند. نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی می‌تواند به عنوان یک مدل پیش‌بینی کننده مناسب، با مدل خطی رقابت کند و نتایج قابل قبول‌تری داشته باشد. مقادیر خطای پیش‌بینی توسط این دو مدل، در محدوده 15% تا 35% ارزیابی شد و همچنین مشخص شد زمانی‌که از داده‌های واحد برای پیش‌بینی استفاده شود، خطای پیش‌بینی کمتر از داده‌های میانگین تجمعی می‌باشد..
