مکان یابی مراکز توزیع و تخصیص افراد حادثه دیده به این مراکز، از مسائل مهم در مدیریت بحران است، زیرا باعث کاهش زمان امدادرسانی شده و آسیب های ناشی از بحران را کاهش میدهد. در این مقاله یک مدل چند هدفه مکان یابی انبارهای توزیع، توسعه داده شده که با هدف کاهش هزینه و افزایش قابلیت اطمینان، با در نظر گرفتن تقاضا به شکل پویا و غیرقطعی، انبارهای اولیه و پشتیبان را مکان یابی کرده و نقاط آسیب دیده را به این تسهیلات تخصیص میدهد. قابلیت اطمینان به صورت انبارهای پشتیبان، احتمال خرابی مسیرها و انبارها و همچنین در قالب یک هدف جداگانه در نظر گرفته شده است. همچنین عدم قطعیت به شکل سناریو دیده شده و تخصیص انبارهای احداث شده، بر پایه ی سناریوهای مختلف صورت میگیرد. جهت ارزیابی و اعتبارسنجی مدل پیشنهادی، زلزله در شهر تهران به عنوان مطالعه موردی انتخاب و بر روی مدل پیاده سازی شده است. نتایج محاسباتی نشان میدهد با بکارگیری مدل جهت مکان یابی و تخصیص انبارهای اولیه و پشتیبان، می توان با کاهش هزینه ها، به قابلیت اطمینان بالایی دست یافته و تقاضای پاسخ داده شده را افزایش داد که این مسئله در مدیریت بحران بسیار حائز اهمیت است.
