---

در این مطالعه توصیفی، تبیین و ارائه نمونه های تاریخی و معاصر »تجربه خوشآیند« مورد توجه بوده و به عنوان یک تحقیق مبتنی بر جامعهایرانی سعی دارد، به این سؤال پژوهشی پاسخ دهد که: »آیا بین معیارهای نسل جوان امروز و نسل گذشته ایرانی در مورد تجربه خوشایند اختالف وجود دارد؟« پژوهش پیش رو با بررسی تأثیر فردگرایی و جمعگرایی فرهنگی در درک تجربه خوشایند و برشمردن اختالف در دی دگاه دو نسل امروز و گذشته جامعهایرانی در این مورد، به دنبال کشف معیارهایی همخوان با فرهنگ امروز ایران در مورد تجربه خوشایند برای هر دو نسل ایرانی است. از آنجایی که تفکر طراحی امروز نشئت گرفته از جوامع فردگرا به نظر می رسد؛ این تفکر و طراحی حاصل از آن، جوامع جمعگرا را خواه نا خواه به سمت ً تعارضات ناشی از آن در جامعه کاهش یابد؛ فردگرایی سوق میدهد. برای آنکه شتاب به سمت فردگرایی، شوک و نهایتا شناخت جنبه های مثبت و منفی هر دو نوع تفکر امری الزم است. این پژوهش به معرفی سطوح طراحی احساسگرا، سطوح نرم افزار ذهنی و انواع لذت می پردازد؛ سپس جمعگرایی و فردگرایی را به عنوان دو بعد فرهنگی در مورد ایران مورد بررسی قرار میدهد و در آخر لذت های مورد نیاز هر نسل که لزوم تقویت آن ها از طریق طراحی برای تفاهم بیشتر به نظر می رسد را استنتاج می نماید.