Volume 12, Issue 2 (6-2024)
JRIA 2024, 12(2): 55-74 |
Back to browse issues page
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Valizadeh Owghani M B, Gharehbaglou M. Lesson-taking in Architecture. JRIA 2024; 12 (2) :55-74
URL: http://jria.iust.ac.ir/article-1-1715-en.html
URL: http://jria.iust.ac.ir/article-1-1715-en.html
Abstract: (5642 Views)
Being able to take a lesson means avoiding repeating negative experiences and actions, and taking advice and learning from the positive experiences of the past. Throughout history, architectural works have emerged based on the accumulation of human experiences and have been continuous with trial and error. Based on this, the aim of the current research is to explain the function of lesson-taking in different aspects of architectural works. This research, relying on the method of logical reasoning, seeks to explain the category of learning in architecture in three areas: learning person, the subject of learning and the learning process. Due to its educational function, lesson-taking can act in architecture as a way to criticize, learn and benefit from the positive and negative experiences of past architectural works. The lesson-taking category in architectural works includes architects as the creators of the architectural work and people as the creators of the cultural infrastructure of architecture, who by being trained and equipped with the means of lesson-taking can acquire, transfer and correctly use the information of the subject of the lesson (architecture). The subject of lesson is the semantic and physical aspects of architecture, and from the point of view of lesson-taking, what is good and beautiful in these aspects has the ability to instruct and learned from. It is possible to take lessons from architectural works in a conscious process and based on the means of advisability or unconsciously and relying on mental accumulations throughout history. The lesson-taking process and the way of imparting lessons and tips in architecture occurs more consciously for technical and specialized people (architects) and more unconsciously for ordinary people (architecture's audience).
Architects, under the condition of proper and sufficient education during their studies, due to their scientific and technical view on architectural works, can take advantage of positive and negative experiences of architectural works in a more conscious and self-aware manner; but people and architectural audiences would take lessons from the work of architecture unconsciously and unknowingly due to lack of sufficient expertise. This issue manifests itself mostly in connection with historical and remaining from the distant past architectural works that recognition, criticism, and education of them require expertise and historical knowledge. In other words, architects have an easier connection with architectural works from the distant and recent past, and audiences mostly with existing and belonging to the recent past architectural works. By educating and familiarizing the audience with the architectural values of the distant and recent past, it is possible to lead them towards a conscious lesson-taking from architectural works.
Architects, under the condition of proper and sufficient education during their studies, due to their scientific and technical view on architectural works, can take advantage of positive and negative experiences of architectural works in a more conscious and self-aware manner; but people and architectural audiences would take lessons from the work of architecture unconsciously and unknowingly due to lack of sufficient expertise. This issue manifests itself mostly in connection with historical and remaining from the distant past architectural works that recognition, criticism, and education of them require expertise and historical knowledge. In other words, architects have an easier connection with architectural works from the distant and recent past, and audiences mostly with existing and belonging to the recent past architectural works. By educating and familiarizing the audience with the architectural values of the distant and recent past, it is possible to lead them towards a conscious lesson-taking from architectural works.
Type of Study: Research |
Subject:
Islamic jurisprudence, low and ethics in architecture and urbanism.
Received: 2023/10/31 | Accepted: 2024/06/15 | Published: 2024/07/14
Received: 2023/10/31 | Accepted: 2024/06/15 | Published: 2024/07/14
References
1. قرآن کریم. 1386. ترجمه‌ی مهدی الهی‌قمشه‌ای. تهران: پیام آزادی.
2. اتو، وین. 1384. معماری و اندیشه نقادانه. ترجمه‌ی امینه انجم شعاع. تهران: نشر فرهنگستان هنر.
3. احمدیان‌احمدآبادی، اکرم و محمد اخوان 1392. آموزه‌های تاریخ از دیدگاه امیرالمؤمنین علی(ع). پژوهشنامه علوی. 4(2): 19-38.
4. احمدی‌علیایی، سعید و فتانه محمودی. 1394. جهان‌های اثرگذار در تکوین اثر هنری: تاریخ جامعه، تاریخ هنر، تاریخ هنرمند. فصلنامه تخصصی نقد ادبی. 8(29): 31-52.
5. اسماعیلی‌قشلاقی، امیررضا و محمدرضا بمانیان. 1400. معیارهای اصالت و اعتبار آثار معماری معاصر (نمونۀ موردی: موزۀ هنرهای معاصر تهران). نشریه باغ نظر. 18(104): 5-16.
6. السادات‌حسینی، الهه و محمدمنصور فلامکی؛ عیسی حجت. 1398. نقش تفکر خلاق و سبک‌های یادگیری در آموزش طراحی معماری. فصلنامه اندیشه معماری. 3(5): 125-140.
7. آذرتاش، آذرنوش. 1388. فرهنگ معاصر عربی-فارسی. تهران: نشر نی.
8. آمدی، عبدالواحدبن محمد. 1366. تصنیف غررالحکم و دررالکلم. جلد5. قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
9. باقری، خسرو. 1396. نگاهی دوباره به تربیت اسلامی. تهران: انتشارات مؤسسه فرهنگی مدرسه برهان.
10. بیهقی، ابوالفضل محمد بن حسین. 1381. تاریخ بیهقی. به کوشش: خلیل خطیب رهبر. تهران: مهتاب.
11. پورمند، حسنعلی و فاطمه طباطبایی‌ملاذی. 1394. الگوی پنهان حاکم بر نظام استقرار فضایی در مسکن ایرانی- اسلامی (بررسی موردی خانه رسولیان یزد). پژوهش‌های معماری اسلامی. 3(4): 3-21.
12. پیشوایی، حمیدرضا و مهرداد قیومی‌بیدهندی. 1392. خاک و خرد تأملی در شأن معماری در مثنوی معنوی. نشریه مطالعات معماری ایران. 2(3): 17-36.
13. تقوائی، ویدا. 1389. از چیستی تا تعریف معماری. نشریه هویت شهر. 5(7): 75-86.
14. جعفری، محمدتقی. 1375. ترجمه و تفسیر نج‌البلاغه. جلد21. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
15. جوادی‌عاملی. عبدالله. 1368. اسرار عبادت. تهران: انتشارات الزهراء.
16. چاپلقی، غلامرضا و اصغر محمدمرادی و غلامحسین معماریان. 1398. ابعاد و مؤلفه‌های نگرش استمرار و گسست تاریخی در پهنه‌های زیست اجتماعی ایران. نشریه مسکن و محیط روستا. 38(166): 109-122.
17. حافظ‌ابرو، عبدالله بن لطف‌الله. 1378. جغرافیای حافظ‌ابرو. مقدمه، تصحیح و تحقیق: صادق سجادی. جلد1. تهران: انتشارات میراث مکتوب.
18. حائری، محمدرضا. 1375. میزگرد: از معماری گذشته چه درسی می‌توان گرفت؟، فصلنامه آبادی. 6(23): 29-36.
19. حجت، عیسی و مهدی ملکی. 1391. همگرایی سه گونه بنیادین هندسی و پیدایش هندسه مسجد ایرانی. نشریه هنرهای زیبا. 17(4): 5-16.
20. حجت، عیسی. 1391. سنت و بدعت در آموزش معماری. تهران: سمت.
21. حجت، عیسی. 1394. سنت سنت‌گرایان و سنت‌گرایی معماران. نشریه هنرهای زیبا. 20(1): 5-16.
22. حیاتی، حامد و بهزاد وثیق و شیوا مدنی‌زاده. 1397. تجلی مؤلفه‌های اخلاقی در معماری خانه‌های سنتی اقلیم گرم و خشک ایران. فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری. 13(4): 1-7.
23. خاقانی شروانی ، افضل‌الدین‌بدیل. 1386. دیوان خاقانی. به کوشش: سید‌ضیاء‌الدین سجادی. تهران: انتشارات زوار.
24. راغب اصفهانی، حسین بن محمد. 1362. المفردات فی غریب القرآن. بی‌جا: کتاب فروشی مرتضوی.
25. رحیم‌نیا، رضا و همکاران، 1392. بازشناخت تجربیات معماری بومی در جنوب خراسان، جهت حفاظت و مرمت معماری خشتی. نشریه مسکن و محیط روستا. 32(142): 19-32.
26. رحیم‌نیا، رضا و علی زمانی‌فرد و مهران قرائتی. 1396. بررسی تاریخی و تبیین جایگاه حرفه‌ای و نقش معماران سنتی در فرآیند تحولات معماری و مرمت با تکیه بر منابع مکتوب. نشریه مرمت و معماری ایران. 7(13): 19-34.
27. رنجبرکرمانی، علی‌محمد. 1399. بهبود کارایی شیوه آموزش تاریخ معماری. نشریه مطالعات معماری ایران. 9(18): 5-24.
28. سروش، عبدالکریم. 1373. حکمت و معیشت، تهران: موسسه فرهنگی صراط.
29. سعیدی، پریسا و ابوذر صالحی و محسن افشاری. 1401. ارجاعات صورت‌گرایانه به پیشینه معماری ایران به منظور هویت‌بخشی به مسکن معاصر. نامه معماری و شهرسازی. 15(36): 53-74.
30. سلیمانی‌امیری، جواد. 1400. مفهوم و اصول تاریخ‌پژوهی اسلامی. فصلنامه تحقیقات بنیادین علوم انسانی. 7(3): 171-193.
31. شهبازی، مجید و زهره ترابی. 1393. مقایسه بازتعریف و باز به‌کارگیری سنت در معماری معاصر ایران و اروپا (مطالعه موردی: برخی آثار لوکوربوزیه و سید هادی میرمیران). نشریه هویت شهر. 8(19): 35-48.
32. صابرکبیر، محمدباقر. 1392. رهیافت‌های معماری سنتی تبریز برای ساخت و ساز ایمن پس از زلزله؛ مطالعه موردی: کاربست کلاف‌های چوبی در معماری خانه‌های قاجاری. نامه معماری و شهرسازی. 6(11): 59-70.
33. غلامعلی‌فلاح، محمد. 1400. تبیین معانی تاریخ معماری از طریق بررسی نسبت مفردات و لفظ آن. نشریه صفه. 31(92): 97-108.
34. قائمی‌مقدم، محمدرضا. 1380. عبرت و تربیت در قرآن و نهج‌البلاغه. روش‌شناسی علوم انسانی. 7(27): 69-91.
35. قائمی‌مقدم، محمدرضا. 1384. روش عبرت‌دهی در قرآن. نشریه تربیت اسلامی. 1(1): 9-38.
36. قلعه‌نویی، محمود. 1401. خاستگاه‌های اندیشه و روش زمینه‌گرایی در شهرسازی، معماری و حوزه‌های تأثیرگذار بر این دو از دهه 1960 تاکنون، فصلنامه پژوهش‌های مکانی فضایی. 1401(25): 5-28.
37. قیومی‌بیدهندی، مهرداد و امید شمس. 1391. درآمدی بر تاریخ ذهنیت عامه در معماری ایران، نشریه مطالعات معماری ایران. 1(2): 5-25.
38. قیومی‌بیدهندی، مهرداد. 1390. گفتارهایی در مبانی و تاریخ معماری و هنر. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
39. قیومی‌بیدهندی، مهرداد. 1402. بنیادهای فهم تاریخ معماری، درس‌نامه‌ای میان‌رشته‌ای. تهران: مؤسسه تألیف، ترجمه و نشر آثار هنری(متن).
40. کاپون، دیوید اسمیت. 1383. مبانی نظری معماری. ترجمه‌ی علی یاران. جلد 1. تهران: مرکز انتشارات علمی دانشگاه آزاد اسلامی.
41. کانتر، دیوید. 1392. روانشناسی مکان. ترجمه‌ی مریم امیری‌خواه. تهران: فضا.
42. کریمی، نرگس و رضا ابویی و داریوش حیدری. 1395. گونه‌شناسی و سیر تحول پشت‌بندها از ابتدا تا انتهای دوران تاریخی در معماری ایران. نشریه باغ نظر. 13(40): 55-68.
43. گروت، لیندا و دیوید وانگ. 1384. روش‌های تحقیق در معماری. ترجمه‌ی علیرضا عینی‌فر، تهران: سمت.
44. مجتهدزاده، روح‌الله. 1401. شفاهی و مکتوب در آموزش معماری دوران اسلامی، فرضیه‌ای در باب انتقال علم در حوزۀ معماری. نشریه مطالعات معماری ایران. 11(21): 53-68.
45. محمدی‌ری‌شهری، محمد. 1388. میزان الحکمه. جلد7. قم: مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث.
46. ملایری، سپیده و مسعود ناری‌قمی و سجاد دامیار. 1398. تبیین میزان اثربخشی آموزش‌های پایه معماری به مخاطب عام نوجوان (مطالعه موردی: خوانش نماهای معماری). نشریه هویت شهر. 13(4): 75-90.
47. مهدوی‌نژاد، محمدجواد. 1384. آموزش نقد معماری؛ تقویت خلاقیت دانشجویان با روش تحلیل همه‌جانبه آثار معماری. نشریه هنرهای زیبا. (23): 76-69.
48. ناری‌قمی، مسعود. 1398. نگرش انتقادی اسلامی: رویکردی برای آموزش کاربردی تاریخ معماری اسلامی. نشریه پژوهش‌های معماری اسلامی. 7(4): 95-117.
49. ندیمی، هادی، (1386)، کلک‌دوست؛ ده مقاله در هنر و معماری، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان.
50. نقره‌کار، عبدالحمید و همکاران. 1396. انسان، طبیعت، معماری. تهران: پیام نور.
51. نقی‌زاده، محمد و بهناز امین زاده. 1379. رابطه معنی و صورت در تبیین مبانی هنر. نشریه هنرهای زیبا. (8): 16-32.
52. نقی‌زاده، محمد. 1379. رابطه هویت «سنت معماری ایران» با «مدرنیسم» و «نوگرایی»، نشریه هنرهای زیبا، (7): 79-91.
53. نوایی، کامبیز و کامبیز حاجی‌قاسمی. 1390. خشت و خیال؛ شرح معماری اسلامی ایران. تهران: انتشارات سروش.
54. نهج‌البلاغه. 1386. ترجمه‌ی محمد دشتی. مشهد: انتشارات سنبله.
55. یمینی، ستاره و پریسا علیمحمدی و کاوه بذرافکن. 1401. نقش تجربه زیسته طراحان در بازنمایی کهن-الگوهای معماری (نمونه موردی: آثار معماران ایرانی تحصیلکرده خارج از کشور. نشریه باغ نظر. 19(111): 5-16.
56. یونگ، کارل گوستاو. 1381. انسان امروزی در جستجوی روح خود. ترجمه‌ی فریدون فرامرزی و لیلا فرامرزی. مشهد: آستان قدس رضوی
57. Abdolkarim Soroush. 1994. Wisdom and Livelihood, Tehran: Serat Cultural Institute.
58. ahmadi oliayi, Saeed & Fattaneh Mahmoudi. 2015. Influential Worldsin the Genesisof an Artwork: Social History, Art History, the History of theArtist. LCQ: 8(29): 31-52.
59. Ahmadian Ahmadabadi, Akram & Mohammad Akhavan. 2014. The Lessons of History from the Viewpoint of Imam Ali (PBUH). Pazuhesname-ye Alavi. 4(2): 19-38.
60. Ali Pourmand Hamid & Fatemeh Tabatabaei Malazi. 2016. The Latent Pattern of Spatial Arrangement in Iranian-Islamic Houses, (Case study of Rasoulian House, Yazd). JRIA. 3(4): 3-17
61. Amadi, Abdul Wahed Ibn Mohammad. 1987. Tasnif-e Gharr al-Hakam and Darr al-Kalam, Volume 5. Qom: Islamic Propaganda Office.
62. Attoe, Wayne. 2005. Architecture and critical imagination. Translated by Amineh Anjomshoaa. Tehran: Nashr-e Farhangestan-e Honar.
63. Azartash, Azarnoosh. 2009. Contemporary Arabic-Persian Culture. Tehran: Nashr-e Ney.
64. Bagheri, Khosro. 2016. A new look at Islamic education. Tehran: Publications of Burhan School Cultural Institute.
65. Barber, Daniel A. 2016. Architectural History in the Anthropocene. The Journal of Architecture. 21(8): 1165-1170. [DOI:10.1080/13602365.2016.1258855]
66. Beyhaghi, Abolfazl Mohammad Ibn Hossein. 2002. History of Beyhaghi. By Khalil Khatib Rahbar. Tehran: Mahtab.
67. Canter, David. 2014. The psychology of place. Translated by Maryam Amirikhah. Tehran: Faza.
68. Capon, Smith David. 2005. theory Architectural. Translated by Ali Yaran. Volume1. Tehran: Scientific Publishing Center of Islamic Azad University.
69. Ehteshami, Azin. 2018. Historical Perception of Architecture and Cultural History Approach. Art and Design Review. 6(2) 76-95. [DOI:10.4236/adr.2018.62008]
70. Esmaily Gheshlaghi, Amirreza & Mohammadreza Bemanian. 2022. The Authenticity and Originality of Contemporary Architectural Works (A Case Study of the Tehran Museum of Contemporary Art). Bagh-e-Nazar. 18(104): 5-16.
71. Ghalehnoee, Mahmoud. 2023. Origins of Thought and Methods of Contextualism in Urbanism, Architecture and Fields Affecting the Two, From The 1960 to The Present. Journal of Place and Space Research. 1401(25): 5-28.
72. Gholam-Ali Fallah, Mohammad. 2021. Identifying the Meanings of Architectural History as the Cross Section of the Words 'History' and 'Architecture'. Soffeh. 31(92): 97-108. [DOI:10.29252/soffeh.31.1.97]
73. Grote, Linda and David, Wang. 2006. Research Methods in Architecture, translated by Alireza Einifar. Tehran: Samt.
74. Haeri, Mohammadreza. 1997. Mizgerd: What lessons can be learned from past architecture?. Abadi. 6(23): 29-36
75. Hafez Abro, Abdullah Ibn Lotfollah. 1999. Geography of Hafez Abro. Introduction, proofreading and research: Sadegh Sajjadi. volume 1. Tehran: Written Heritage Publications.
76. Hayati, Hamed & Behzad Vasigh & Shiva Madanizadeh. 2019. Manifestation of Ethical Codes in Architecture in Traditional Houses in Iran's Warm and Dry Climate. Ethics in Science and Technology. 13(4): 1-7.
77. Hojjat, Eesa & Mahdi Maleki. 2012. Convergence of Three Fundamental Geometric Types & Genesis of the Persian Mosque's Geometry. Honar-ha-ye Ziba. 17(4): 5-16.
78. Hojjat, Eesa. 2012. Tradition and Innovation in Architecture Education. Tehran: samt.
79. Hojjat, Eesa. 2015. Traditionalists' Tradition and Architects' Traditionalism. Honar-ha-ye Ziba. 20(1): 5-16
80. Hosseini, Elaheh sadat & Mohammad Mansour Falamaki & Isa Hojat. 2019. The Role of Creative Thinking and Learning Styles in the Education of Architectural Design. Journal of Architectural Thought (JAT). 3(5): 125-140.
81. Jafari, Mohammad Taghi. 1996. translation and interpretation of Nahj al-Balaghe. volume 21. Tehran: Islamic Culture Publishing House.
82. Japalaghi, Gholamreza & Asghar Mohammad oradi & Gholam Hossein Memarian. 2019. The Factors and Basis of Continuity and Interruption in Iran's Bio-social Zones. JHRE. 38(166), 109-122.
83. Javadi Aameli, Abdollah. 1989. Asrar ebadat. Tehran: Al-Zahra Publications.
84. Jung, Carl Gustav. Modern Man in Search of His Soul. 2002. translated by Fereydoon Faramarzi and Leila Faramarzi. Mashhad: Astan Quds Razavi Publications
85. Kabirsaber, Mohammad Bagher. 2013. Traditional principals for safe construction after earthquake in old Tabriz (wooden coil technique in Qajariieh era residential architecture). AAUP. 6(11): 59-70.
86. Karimi, Narges & Reza Abouei & Dariush Heydari. 2016.Typology and Developments in buttresses from the beginning to the historical era in Iranian architecture. Bagh-e-Nazar. 13(40): 55-68.
87. Khaghani Shervani, Afzaloddin Badeel. 2007. Divan-e Khaghani. By: Seyyed Zia al-din Sajjadi. Tehran: Zovar Publications.
88. Mahdovinejad, Mohammad Javad. 2005. Education of Architectural Criticism, Enhancement the Creativity of Students Through Architectural Criticism. Honar-ha-ye Ziba. (23): 76-69.
89. Malaieri, Sepideh & Masoud Narighomi & Sajad Damyar. 2020. Effectiveness of teaching primary architecture to public youth and teens (case study: reading architectural facades) Subject Areas: urban design. Hoviat Shahr. 13(4): 75-90.
90. Mohammadi Ray Shahri, Mohammad. 2018. Mizan al-Hekmeh. Volume7. Qom: Dar al-Hadith Scientific and Cultural Institute.
91. Mojtahed-zadeh, Rouhollah. 2022. The Oral and the Written in Architecture Education of the Islamic Era: Hypotheses about the Transmission of Architectural Knowledge. JIAS. 11(21): 53-68.
92. Nadimi, Hadi. 2016. A Pen of Friend. Isfahan: Isfahan Municipal Cultural and Recreational Organization
93. Naghizadeh, Mohammad & Behnaz Aminzadeh, 2000, the relationship between meaning and form in explaining the basics of art. Honar-ha-ye Ziba. (18): 16-32.
94. Naghizadeh, Mohammad. 1999. Relation Identity ''Iranian architecture tradition'' with ''Modernism'' and ''modernity''. Honar-Ha-Ye-Ziba (7):79-91.
95. Nahj al-Balaghe, (2016), translated by Mohammad Dashti, Mashhad: Sanbleh Publications.
96. Nari Ghomi Masoud. 2020. Islamic Critical View: an approach toward applicable course of History of Islamic Architecture. JRIA. 7(4) :93-114.
97. Navaei, Kambiz & Kambiz Haji Qassemi. 2011. Khesht-o Khial: An Interpretation of Iranian Islamic Architecture,Tehran: Soroush
98. Noghrekar. Abdol Hamid et al. 2016. Human, Nature, Architecture. Tehran: Payam Noor.
99. Pishvaie, Hamid Reza & Mehrdad Qayyoomi Bidhendi. 2013.Soil and Wisdom, Reflections on the Status of Architecture in Rumiâs Mathnawi. Journal of Iranian Architectural Studies. 2(3): 17-36.
100. Qaemi Moqadam, Mohammad Reza. 2001. Admonition and Education from the Viewpoint of the Qur'an and Nahj al-Balagah. MSSH. 7(27): 69-91.
101. Qaemi Moqadam, Mohammad Reza. 2005. The Method of making Example in Quran. Quarterly Journal of Islamic Education. 1(1): 9-38.
102. Qayyoomi Bidhendi, Mehrdad & Omid Shams. 2012. History of Mentalities in Iranian Architecture: an Introduction. JIAS. 1(2): 5-25.
103. Qayyoomi Bidhendi, Mehrdad. 2011. Art and Architecture of History of bases the in Statements. Tehran: Elmi.
104. Qayyoomi Bidhendi, Mehrdad. 2024. Foundations of understanding the history of architecture. Tehran: Matn.
105. Ragheb Esfahani, Hossein Ibn Mohammad. 1983. Al-Mufardat fi Gharib al-Quran. Bi ja: Ketabforooshi Mortazavi.
106. Rahimnia Reza & Ali Zamanifard & Mehran Gharaati. 2017. A Survey on Historical Evolution for Activity of Craftsmen in Architecture and Conservation Process by Focusing on Written Resources. MMI. 7(13): 19-34.
107. Rahimnia Reza et al. 2013. Recognition of Vernacular Architectural Practices in the South of Khorasan, an Approach for Conservation and Restoration of Earthen architecture. JHRE. 32(142): 19-22.
108. Ranjbar Kermani, Ali Mohammad. 2021.Improving the Efficiency of Teaching Architectural History. Journal of Iranian Architectural Studies. 9(18): 5-24.
109. Rapoport, Amos. 1969. House Form and Culture. Prentice Hall, Engle-wood Cliffs.
110. Saba, Manuel et al, 2023. Historical-architectural analysis of Cartagena de Indias heritage. City, Territory and Architecture 10(3): 1-21. [DOI:10.1186/s40410-022-00185-y]
111. Saeidi, Parisa & Aboozar Salehi & Mohsen Afshary. 2022. Formalistic References to the Architectural Background of Iran to Assign Identity to Contemporary Housing. AAUP. 15(36): 53-74.
112. Shahbazi, Majid & Zohreh Torabi. 2014. The Comparative Study of Reinterpretation and Requalification of Tradition in the Contemporary Architecture of Iran and Europe; (Case Study: Works of Mirmiran and Corbusier) Subject Areas: architecture. Hoviat Shahr. 8(19): 35-48.
113. Soleimani Amiri, Javad. 2021. The Concept and Principles of Islamic Historiography. The Interdisciplinary Quarterly of Fundamental Researches on Humanities. 7(3):171-206.
114. taghvaei, vida. 2011. From Essence to the Definition of Architecture. Hoviat Shahr. 5(7): 75 - 86.
115. The Holy Quran. 2008. Translated by Mahdi Elahi Ghomshei. Terhan: Payam-e Azadi.
116. Wilczek, Iwona. 2021. The layers of history: New architecture interventions in castle ruins. Frontiers of Architectural Research. 10(2): 351-368. [DOI:10.1016/j.foar.2020.12.001]
117. Yamini, Setareh & Parisa Alimohammadi & Kaveh Bazrafkan. 2022. The Role of Designers' Lived Experience in Representation of Architectural Archetypes A Case Study of Iranian-born Foreign-Educated Architects' Designs. Bagh-e-Nazar. 19(111): 5-16.
| Rights and permissions | |
 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License. |
Journal of Researches in Islamic Architecture is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
