دوره 12، شماره 2 - ( 4-1403 )
جلد 12 شماره 2 صفحات 74-55 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Valizadeh Owghani M B, Gharehbaglou M. Lesson-taking in Architecture. JRIA 2024; 12 (2) :55-74
URL: http://jria.iust.ac.ir/article-1-1715-fa.html
URL: http://jria.iust.ac.ir/article-1-1715-fa.html
ولی زاده اوغانی محمدباقر، هاشم پور پریسا، قره بگلو مینو. عبرت پذیری در معماری. پژوهش‌هاي معماري اسلامي. 1403; 12 (2) :55-74
دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
چکیده: (5643 مشاهده)
عبرت‌پذیری به معنای پرهیز از تکرار تجربیات و عملکردهای منفی، و پند و درس گرفتن از تجربیات مثبت گذشتگان است. آثار معماری در طول تاریخ، بر اساس انباشته‌ای از تجربیات انسانی پدید آمده و پیوسته با آزمون و خطا در تدام و استمرار بوده‌اند. عبرت‌پذیری به سبب کارکرد تربیتی آن، می‌تواند در معماری به‌عنوان روشی برای نقد و آموزش و بهره‌مندی از تجربیات مثبت و منفی آثار معماری گذشته، عمل کند. بر این اساس هدف پژوهش، تبیین کارکرد عبرت در وجوه مختلف آثار معماری است. رویکرد پژوهش کیفی است و با تکیه بر روش استدلال منطقی به دنبال تبیین مقوله عبرت‌پذیری در معماری در سه حوزه عبرت‌گیرنده، موضوع عبرت، و فرآیند عبرت میباشد. مقوله عبرت‌گیرنده در معماری، شامل معماران به‌عنوان خالقین اثر معماری، و مردم به‌عنوان خالقین زیربنای فرهنگی معماری است. موضوع عبرت وجوه مختلف معنایی و کالبدی معماری بوده و می‌تواند در فرآیندی خودآگاه یا ناخودآگاه به عبرت‌پذیر منتقل شود. از منظر عبرت‌پذیری، عبرت از تجربیات منفی و پند و درس از تجربیات مثبت در اثر معماری چه در وجه کالبدی و چه در وجه محتوایی آن و چه آگاهانه و چه غیرآگاهانه در هر زمان ضروری بوده و آنچه در وجوه معماری دارای خیر و حسن است، قابلیت عبرت و پند برای آیندگان دارد.
نگاه عبرت به اثر معماری و بهره‌گیری از ابزار عبرت (عقلی با تدبیر، چشمی بینا، گوشی شنوا، زبانی گویا، و دلی پاک و فراگیر) می‌تواند عبرت‌گیرنده را با مشاهده ظاهر و تأمل در باطن آثار معماری در تجزیه و تحلیل، نقد و شناخت و همچنین پند و عبرت از عملکردها و نقاط مثبت و منفی آثار معماری یاری رساند. عبرت‌پذیری از اثر معماری در فرآیندی خودآگاه و متکی بر ابزار عبرت و یا ناخودآگاه و با تکیه بر انباشته‌های ذهنی، قابل انجام است. فرآیند عبرت و نحوه انتقال درس و پند در معماری برای اهل فن و تخصص (معماران) بیشتر به صورت خودآگاه و برای عوام (مخاطبین معماری) بیشتر به صورت ناخودآگاه رخ می‌دهد. می‌توان با آموزش و آشنا کردن مخاطبان با ارزش‌های معماری گذشته دور و نزدیک، آن‌ها را به سمت عبرت آگاهانه از آثار معماری سوق داد.
نگاه عبرت به اثر معماری و بهره‌گیری از ابزار عبرت (عقلی با تدبیر، چشمی بینا، گوشی شنوا، زبانی گویا، و دلی پاک و فراگیر) می‌تواند عبرت‌گیرنده را با مشاهده ظاهر و تأمل در باطن آثار معماری در تجزیه و تحلیل، نقد و شناخت و همچنین پند و عبرت از عملکردها و نقاط مثبت و منفی آثار معماری یاری رساند. عبرت‌پذیری از اثر معماری در فرآیندی خودآگاه و متکی بر ابزار عبرت و یا ناخودآگاه و با تکیه بر انباشته‌های ذهنی، قابل انجام است. فرآیند عبرت و نحوه انتقال درس و پند در معماری برای اهل فن و تخصص (معماران) بیشتر به صورت خودآگاه و برای عوام (مخاطبین معماری) بیشتر به صورت ناخودآگاه رخ می‌دهد. می‌توان با آموزش و آشنا کردن مخاطبان با ارزش‌های معماری گذشته دور و نزدیک، آن‌ها را به سمت عبرت آگاهانه از آثار معماری سوق داد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فقه، حقوق و اخلاق در معماری و شهرسازی اسلامی
دریافت: 1402/8/9 | پذیرش: 1403/3/26 | انتشار: 1403/4/24
دریافت: 1402/8/9 | پذیرش: 1403/3/26 | انتشار: 1403/4/24
فهرست منابع
1. قرآن کریم. 1386. ترجمه‌ی مهدی الهی‌قمشه‌ای. تهران: پیام آزادی.
2. اتو، وین. 1384. معماری و اندیشه نقادانه. ترجمه‌ی امینه انجم شعاع. تهران: نشر فرهنگستان هنر.
3. احمدیان‌احمدآبادی، اکرم و محمد اخوان 1392. آموزه‌های تاریخ از دیدگاه امیرالمؤمنین علی(ع). پژوهشنامه علوی. 4(2): 19-38.
4. احمدی‌علیایی، سعید و فتانه محمودی. 1394. جهان‌های اثرگذار در تکوین اثر هنری: تاریخ جامعه، تاریخ هنر، تاریخ هنرمند. فصلنامه تخصصی نقد ادبی. 8(29): 31-52.
5. اسماعیلی‌قشلاقی، امیررضا و محمدرضا بمانیان. 1400. معیارهای اصالت و اعتبار آثار معماری معاصر (نمونۀ موردی: موزۀ هنرهای معاصر تهران). نشریه باغ نظر. 18(104): 5-16.
6. السادات‌حسینی، الهه و محمدمنصور فلامکی؛ عیسی حجت. 1398. نقش تفکر خلاق و سبک‌های یادگیری در آموزش طراحی معماری. فصلنامه اندیشه معماری. 3(5): 125-140.
7. آذرتاش، آذرنوش. 1388. فرهنگ معاصر عربی-فارسی. تهران: نشر نی.
8. آمدی، عبدالواحدبن محمد. 1366. تصنیف غررالحکم و دررالکلم. جلد5. قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
9. باقری، خسرو. 1396. نگاهی دوباره به تربیت اسلامی. تهران: انتشارات مؤسسه فرهنگی مدرسه برهان.
10. بیهقی، ابوالفضل محمد بن حسین. 1381. تاریخ بیهقی. به کوشش: خلیل خطیب رهبر. تهران: مهتاب.
11. پورمند، حسنعلی و فاطمه طباطبایی‌ملاذی. 1394. الگوی پنهان حاکم بر نظام استقرار فضایی در مسکن ایرانی- اسلامی (بررسی موردی خانه رسولیان یزد). پژوهش‌های معماری اسلامی. 3(4): 3-21.
12. پیشوایی، حمیدرضا و مهرداد قیومی‌بیدهندی. 1392. خاک و خرد تأملی در شأن معماری در مثنوی معنوی. نشریه مطالعات معماری ایران. 2(3): 17-36.
13. تقوائی، ویدا. 1389. از چیستی تا تعریف معماری. نشریه هویت شهر. 5(7): 75-86.
14. جعفری، محمدتقی. 1375. ترجمه و تفسیر نج‌البلاغه. جلد21. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
15. جوادی‌عاملی. عبدالله. 1368. اسرار عبادت. تهران: انتشارات الزهراء.
16. چاپلقی، غلامرضا و اصغر محمدمرادی و غلامحسین معماریان. 1398. ابعاد و مؤلفه‌های نگرش استمرار و گسست تاریخی در پهنه‌های زیست اجتماعی ایران. نشریه مسکن و محیط روستا. 38(166): 109-122.
17. حافظ‌ابرو، عبدالله بن لطف‌الله. 1378. جغرافیای حافظ‌ابرو. مقدمه، تصحیح و تحقیق: صادق سجادی. جلد1. تهران: انتشارات میراث مکتوب.
18. حائری، محمدرضا. 1375. میزگرد: از معماری گذشته چه درسی می‌توان گرفت؟، فصلنامه آبادی. 6(23): 29-36.
19. حجت، عیسی و مهدی ملکی. 1391. همگرایی سه گونه بنیادین هندسی و پیدایش هندسه مسجد ایرانی. نشریه هنرهای زیبا. 17(4): 5-16.
20. حجت، عیسی. 1391. سنت و بدعت در آموزش معماری. تهران: سمت.
21. حجت، عیسی. 1394. سنت سنت‌گرایان و سنت‌گرایی معماران. نشریه هنرهای زیبا. 20(1): 5-16.
22. حیاتی، حامد و بهزاد وثیق و شیوا مدنی‌زاده. 1397. تجلی مؤلفه‌های اخلاقی در معماری خانه‌های سنتی اقلیم گرم و خشک ایران. فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری. 13(4): 1-7.
23. خاقانی شروانی ، افضل‌الدین‌بدیل. 1386. دیوان خاقانی. به کوشش: سید‌ضیاء‌الدین سجادی. تهران: انتشارات زوار.
24. راغب اصفهانی، حسین بن محمد. 1362. المفردات فی غریب القرآن. بی‌جا: کتاب فروشی مرتضوی.
25. رحیم‌نیا، رضا و همکاران، 1392. بازشناخت تجربیات معماری بومی در جنوب خراسان، جهت حفاظت و مرمت معماری خشتی. نشریه مسکن و محیط روستا. 32(142): 19-32.
26. رحیم‌نیا، رضا و علی زمانی‌فرد و مهران قرائتی. 1396. بررسی تاریخی و تبیین جایگاه حرفه‌ای و نقش معماران سنتی در فرآیند تحولات معماری و مرمت با تکیه بر منابع مکتوب. نشریه مرمت و معماری ایران. 7(13): 19-34.
27. رنجبرکرمانی، علی‌محمد. 1399. بهبود کارایی شیوه آموزش تاریخ معماری. نشریه مطالعات معماری ایران. 9(18): 5-24.
28. سروش، عبدالکریم. 1373. حکمت و معیشت، تهران: موسسه فرهنگی صراط.
29. سعیدی، پریسا و ابوذر صالحی و محسن افشاری. 1401. ارجاعات صورت‌گرایانه به پیشینه معماری ایران به منظور هویت‌بخشی به مسکن معاصر. نامه معماری و شهرسازی. 15(36): 53-74.
30. سلیمانی‌امیری، جواد. 1400. مفهوم و اصول تاریخ‌پژوهی اسلامی. فصلنامه تحقیقات بنیادین علوم انسانی. 7(3): 171-193.
31. شهبازی، مجید و زهره ترابی. 1393. مقایسه بازتعریف و باز به‌کارگیری سنت در معماری معاصر ایران و اروپا (مطالعه موردی: برخی آثار لوکوربوزیه و سید هادی میرمیران). نشریه هویت شهر. 8(19): 35-48.
32. صابرکبیر، محمدباقر. 1392. رهیافت‌های معماری سنتی تبریز برای ساخت و ساز ایمن پس از زلزله؛ مطالعه موردی: کاربست کلاف‌های چوبی در معماری خانه‌های قاجاری. نامه معماری و شهرسازی. 6(11): 59-70.
33. غلامعلی‌فلاح، محمد. 1400. تبیین معانی تاریخ معماری از طریق بررسی نسبت مفردات و لفظ آن. نشریه صفه. 31(92): 97-108.
34. قائمی‌مقدم، محمدرضا. 1380. عبرت و تربیت در قرآن و نهج‌البلاغه. روش‌شناسی علوم انسانی. 7(27): 69-91.
35. قائمی‌مقدم، محمدرضا. 1384. روش عبرت‌دهی در قرآن. نشریه تربیت اسلامی. 1(1): 9-38.
36. قلعه‌نویی، محمود. 1401. خاستگاه‌های اندیشه و روش زمینه‌گرایی در شهرسازی، معماری و حوزه‌های تأثیرگذار بر این دو از دهه 1960 تاکنون، فصلنامه پژوهش‌های مکانی فضایی. 1401(25): 5-28.
37. قیومی‌بیدهندی، مهرداد و امید شمس. 1391. درآمدی بر تاریخ ذهنیت عامه در معماری ایران، نشریه مطالعات معماری ایران. 1(2): 5-25.
38. قیومی‌بیدهندی، مهرداد. 1390. گفتارهایی در مبانی و تاریخ معماری و هنر. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
39. قیومی‌بیدهندی، مهرداد. 1402. بنیادهای فهم تاریخ معماری، درس‌نامه‌ای میان‌رشته‌ای. تهران: مؤسسه تألیف، ترجمه و نشر آثار هنری(متن).
40. کاپون، دیوید اسمیت. 1383. مبانی نظری معماری. ترجمه‌ی علی یاران. جلد 1. تهران: مرکز انتشارات علمی دانشگاه آزاد اسلامی.
41. کانتر، دیوید. 1392. روانشناسی مکان. ترجمه‌ی مریم امیری‌خواه. تهران: فضا.
42. کریمی، نرگس و رضا ابویی و داریوش حیدری. 1395. گونه‌شناسی و سیر تحول پشت‌بندها از ابتدا تا انتهای دوران تاریخی در معماری ایران. نشریه باغ نظر. 13(40): 55-68.
43. گروت، لیندا و دیوید وانگ. 1384. روش‌های تحقیق در معماری. ترجمه‌ی علیرضا عینی‌فر، تهران: سمت.
44. مجتهدزاده، روح‌الله. 1401. شفاهی و مکتوب در آموزش معماری دوران اسلامی، فرضیه‌ای در باب انتقال علم در حوزۀ معماری. نشریه مطالعات معماری ایران. 11(21): 53-68.
45. محمدی‌ری‌شهری، محمد. 1388. میزان الحکمه. جلد7. قم: مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث.
46. ملایری، سپیده و مسعود ناری‌قمی و سجاد دامیار. 1398. تبیین میزان اثربخشی آموزش‌های پایه معماری به مخاطب عام نوجوان (مطالعه موردی: خوانش نماهای معماری). نشریه هویت شهر. 13(4): 75-90.
47. مهدوی‌نژاد، محمدجواد. 1384. آموزش نقد معماری؛ تقویت خلاقیت دانشجویان با روش تحلیل همه‌جانبه آثار معماری. نشریه هنرهای زیبا. (23): 76-69.
48. ناری‌قمی، مسعود. 1398. نگرش انتقادی اسلامی: رویکردی برای آموزش کاربردی تاریخ معماری اسلامی. نشریه پژوهش‌های معماری اسلامی. 7(4): 95-117.
49. ندیمی، هادی، (1386)، کلک‌دوست؛ ده مقاله در هنر و معماری، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان.
50. نقره‌کار، عبدالحمید و همکاران. 1396. انسان، طبیعت، معماری. تهران: پیام نور.
51. نقی‌زاده، محمد و بهناز امین زاده. 1379. رابطه معنی و صورت در تبیین مبانی هنر. نشریه هنرهای زیبا. (8): 16-32.
52. نقی‌زاده، محمد. 1379. رابطه هویت «سنت معماری ایران» با «مدرنیسم» و «نوگرایی»، نشریه هنرهای زیبا، (7): 79-91.
53. نوایی، کامبیز و کامبیز حاجی‌قاسمی. 1390. خشت و خیال؛ شرح معماری اسلامی ایران. تهران: انتشارات سروش.
54. نهج‌البلاغه. 1386. ترجمه‌ی محمد دشتی. مشهد: انتشارات سنبله.
55. یمینی، ستاره و پریسا علیمحمدی و کاوه بذرافکن. 1401. نقش تجربه زیسته طراحان در بازنمایی کهن-الگوهای معماری (نمونه موردی: آثار معماران ایرانی تحصیلکرده خارج از کشور. نشریه باغ نظر. 19(111): 5-16.
56. یونگ، کارل گوستاو. 1381. انسان امروزی در جستجوی روح خود. ترجمه‌ی فریدون فرامرزی و لیلا فرامرزی. مشهد: آستان قدس رضوی
57. Abdolkarim Soroush. 1994. Wisdom and Livelihood, Tehran: Serat Cultural Institute.
58. ahmadi oliayi, Saeed & Fattaneh Mahmoudi. 2015. Influential Worldsin the Genesisof an Artwork: Social History, Art History, the History of theArtist. LCQ: 8(29): 31-52.
59. Ahmadian Ahmadabadi, Akram & Mohammad Akhavan. 2014. The Lessons of History from the Viewpoint of Imam Ali (PBUH). Pazuhesname-ye Alavi. 4(2): 19-38.
60. Ali Pourmand Hamid & Fatemeh Tabatabaei Malazi. 2016. The Latent Pattern of Spatial Arrangement in Iranian-Islamic Houses, (Case study of Rasoulian House, Yazd). JRIA. 3(4): 3-17
61. Amadi, Abdul Wahed Ibn Mohammad. 1987. Tasnif-e Gharr al-Hakam and Darr al-Kalam, Volume 5. Qom: Islamic Propaganda Office.
62. Attoe, Wayne. 2005. Architecture and critical imagination. Translated by Amineh Anjomshoaa. Tehran: Nashr-e Farhangestan-e Honar.
63. Azartash, Azarnoosh. 2009. Contemporary Arabic-Persian Culture. Tehran: Nashr-e Ney.
64. Bagheri, Khosro. 2016. A new look at Islamic education. Tehran: Publications of Burhan School Cultural Institute.
65. Barber, Daniel A. 2016. Architectural History in the Anthropocene. The Journal of Architecture. 21(8): 1165-1170. [DOI:10.1080/13602365.2016.1258855]
66. Beyhaghi, Abolfazl Mohammad Ibn Hossein. 2002. History of Beyhaghi. By Khalil Khatib Rahbar. Tehran: Mahtab.
67. Canter, David. 2014. The psychology of place. Translated by Maryam Amirikhah. Tehran: Faza.
68. Capon, Smith David. 2005. theory Architectural. Translated by Ali Yaran. Volume1. Tehran: Scientific Publishing Center of Islamic Azad University.
69. Ehteshami, Azin. 2018. Historical Perception of Architecture and Cultural History Approach. Art and Design Review. 6(2) 76-95. [DOI:10.4236/adr.2018.62008]
70. Esmaily Gheshlaghi, Amirreza & Mohammadreza Bemanian. 2022. The Authenticity and Originality of Contemporary Architectural Works (A Case Study of the Tehran Museum of Contemporary Art). Bagh-e-Nazar. 18(104): 5-16.
71. Ghalehnoee, Mahmoud. 2023. Origins of Thought and Methods of Contextualism in Urbanism, Architecture and Fields Affecting the Two, From The 1960 to The Present. Journal of Place and Space Research. 1401(25): 5-28.
72. Gholam-Ali Fallah, Mohammad. 2021. Identifying the Meanings of Architectural History as the Cross Section of the Words 'History' and 'Architecture'. Soffeh. 31(92): 97-108. [DOI:10.29252/soffeh.31.1.97]
73. Grote, Linda and David, Wang. 2006. Research Methods in Architecture, translated by Alireza Einifar. Tehran: Samt.
74. Haeri, Mohammadreza. 1997. Mizgerd: What lessons can be learned from past architecture?. Abadi. 6(23): 29-36
75. Hafez Abro, Abdullah Ibn Lotfollah. 1999. Geography of Hafez Abro. Introduction, proofreading and research: Sadegh Sajjadi. volume 1. Tehran: Written Heritage Publications.
76. Hayati, Hamed & Behzad Vasigh & Shiva Madanizadeh. 2019. Manifestation of Ethical Codes in Architecture in Traditional Houses in Iran's Warm and Dry Climate. Ethics in Science and Technology. 13(4): 1-7.
77. Hojjat, Eesa & Mahdi Maleki. 2012. Convergence of Three Fundamental Geometric Types & Genesis of the Persian Mosque's Geometry. Honar-ha-ye Ziba. 17(4): 5-16.
78. Hojjat, Eesa. 2012. Tradition and Innovation in Architecture Education. Tehran: samt.
79. Hojjat, Eesa. 2015. Traditionalists' Tradition and Architects' Traditionalism. Honar-ha-ye Ziba. 20(1): 5-16
80. Hosseini, Elaheh sadat & Mohammad Mansour Falamaki & Isa Hojat. 2019. The Role of Creative Thinking and Learning Styles in the Education of Architectural Design. Journal of Architectural Thought (JAT). 3(5): 125-140.
81. Jafari, Mohammad Taghi. 1996. translation and interpretation of Nahj al-Balaghe. volume 21. Tehran: Islamic Culture Publishing House.
82. Japalaghi, Gholamreza & Asghar Mohammad oradi & Gholam Hossein Memarian. 2019. The Factors and Basis of Continuity and Interruption in Iran's Bio-social Zones. JHRE. 38(166), 109-122.
83. Javadi Aameli, Abdollah. 1989. Asrar ebadat. Tehran: Al-Zahra Publications.
84. Jung, Carl Gustav. Modern Man in Search of His Soul. 2002. translated by Fereydoon Faramarzi and Leila Faramarzi. Mashhad: Astan Quds Razavi Publications
85. Kabirsaber, Mohammad Bagher. 2013. Traditional principals for safe construction after earthquake in old Tabriz (wooden coil technique in Qajariieh era residential architecture). AAUP. 6(11): 59-70.
86. Karimi, Narges & Reza Abouei & Dariush Heydari. 2016.Typology and Developments in buttresses from the beginning to the historical era in Iranian architecture. Bagh-e-Nazar. 13(40): 55-68.
87. Khaghani Shervani, Afzaloddin Badeel. 2007. Divan-e Khaghani. By: Seyyed Zia al-din Sajjadi. Tehran: Zovar Publications.
88. Mahdovinejad, Mohammad Javad. 2005. Education of Architectural Criticism, Enhancement the Creativity of Students Through Architectural Criticism. Honar-ha-ye Ziba. (23): 76-69.
89. Malaieri, Sepideh & Masoud Narighomi & Sajad Damyar. 2020. Effectiveness of teaching primary architecture to public youth and teens (case study: reading architectural facades) Subject Areas: urban design. Hoviat Shahr. 13(4): 75-90.
90. Mohammadi Ray Shahri, Mohammad. 2018. Mizan al-Hekmeh. Volume7. Qom: Dar al-Hadith Scientific and Cultural Institute.
91. Mojtahed-zadeh, Rouhollah. 2022. The Oral and the Written in Architecture Education of the Islamic Era: Hypotheses about the Transmission of Architectural Knowledge. JIAS. 11(21): 53-68.
92. Nadimi, Hadi. 2016. A Pen of Friend. Isfahan: Isfahan Municipal Cultural and Recreational Organization
93. Naghizadeh, Mohammad & Behnaz Aminzadeh, 2000, the relationship between meaning and form in explaining the basics of art. Honar-ha-ye Ziba. (18): 16-32.
94. Naghizadeh, Mohammad. 1999. Relation Identity ''Iranian architecture tradition'' with ''Modernism'' and ''modernity''. Honar-Ha-Ye-Ziba (7):79-91.
95. Nahj al-Balaghe, (2016), translated by Mohammad Dashti, Mashhad: Sanbleh Publications.
96. Nari Ghomi Masoud. 2020. Islamic Critical View: an approach toward applicable course of History of Islamic Architecture. JRIA. 7(4) :93-114.
97. Navaei, Kambiz & Kambiz Haji Qassemi. 2011. Khesht-o Khial: An Interpretation of Iranian Islamic Architecture,Tehran: Soroush
98. Noghrekar. Abdol Hamid et al. 2016. Human, Nature, Architecture. Tehran: Payam Noor.
99. Pishvaie, Hamid Reza & Mehrdad Qayyoomi Bidhendi. 2013.Soil and Wisdom, Reflections on the Status of Architecture in Rumiâs Mathnawi. Journal of Iranian Architectural Studies. 2(3): 17-36.
100. Qaemi Moqadam, Mohammad Reza. 2001. Admonition and Education from the Viewpoint of the Qur'an and Nahj al-Balagah. MSSH. 7(27): 69-91.
101. Qaemi Moqadam, Mohammad Reza. 2005. The Method of making Example in Quran. Quarterly Journal of Islamic Education. 1(1): 9-38.
102. Qayyoomi Bidhendi, Mehrdad & Omid Shams. 2012. History of Mentalities in Iranian Architecture: an Introduction. JIAS. 1(2): 5-25.
103. Qayyoomi Bidhendi, Mehrdad. 2011. Art and Architecture of History of bases the in Statements. Tehran: Elmi.
104. Qayyoomi Bidhendi, Mehrdad. 2024. Foundations of understanding the history of architecture. Tehran: Matn.
105. Ragheb Esfahani, Hossein Ibn Mohammad. 1983. Al-Mufardat fi Gharib al-Quran. Bi ja: Ketabforooshi Mortazavi.
106. Rahimnia Reza & Ali Zamanifard & Mehran Gharaati. 2017. A Survey on Historical Evolution for Activity of Craftsmen in Architecture and Conservation Process by Focusing on Written Resources. MMI. 7(13): 19-34.
107. Rahimnia Reza et al. 2013. Recognition of Vernacular Architectural Practices in the South of Khorasan, an Approach for Conservation and Restoration of Earthen architecture. JHRE. 32(142): 19-22.
108. Ranjbar Kermani, Ali Mohammad. 2021.Improving the Efficiency of Teaching Architectural History. Journal of Iranian Architectural Studies. 9(18): 5-24.
109. Rapoport, Amos. 1969. House Form and Culture. Prentice Hall, Engle-wood Cliffs.
110. Saba, Manuel et al, 2023. Historical-architectural analysis of Cartagena de Indias heritage. City, Territory and Architecture 10(3): 1-21. [DOI:10.1186/s40410-022-00185-y]
111. Saeidi, Parisa & Aboozar Salehi & Mohsen Afshary. 2022. Formalistic References to the Architectural Background of Iran to Assign Identity to Contemporary Housing. AAUP. 15(36): 53-74.
112. Shahbazi, Majid & Zohreh Torabi. 2014. The Comparative Study of Reinterpretation and Requalification of Tradition in the Contemporary Architecture of Iran and Europe; (Case Study: Works of Mirmiran and Corbusier) Subject Areas: architecture. Hoviat Shahr. 8(19): 35-48.
113. Soleimani Amiri, Javad. 2021. The Concept and Principles of Islamic Historiography. The Interdisciplinary Quarterly of Fundamental Researches on Humanities. 7(3):171-206.
114. taghvaei, vida. 2011. From Essence to the Definition of Architecture. Hoviat Shahr. 5(7): 75 - 86.
115. The Holy Quran. 2008. Translated by Mahdi Elahi Ghomshei. Terhan: Payam-e Azadi.
116. Wilczek, Iwona. 2021. The layers of history: New architecture interventions in castle ruins. Frontiers of Architectural Research. 10(2): 351-368. [DOI:10.1016/j.foar.2020.12.001]
117. Yamini, Setareh & Parisa Alimohammadi & Kaveh Bazrafkan. 2022. The Role of Designers' Lived Experience in Representation of Architectural Archetypes A Case Study of Iranian-born Foreign-Educated Architects' Designs. Bagh-e-Nazar. 19(111): 5-16.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Journal of Researches in Islamic Architecture is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
