مهندس علی‌ بدری (دانشجوی دوره دکتری برق) 19 شهریور ماه سال جاری از رساله خود با عنوان «برنامه‌ریزی تولید شرکت‌های تولید انرژی با در نظرگرفتن قراردادهای دو جانبه و قیود امنیت سیستم در بازار رقابت انحصار محدود» دفاع کرد.

  راهنمایی این رساله را دکتر شهرام جدید و مشاوره آن را دکتر محسن پارسا مقدم بر عهده داشتند.

  این جلسه دفاعیه روز سه‌شنبه 19/6/87 ساعت 30/17 در محل سالن سمینار دانشکده مهندسی برق برگزار شد.

  چکیده رساله این پایان نامه به شرح زیر می باشد.

  در سیستم‌های تجدید ساختار یافته مسئله چگونگی ارائه پیشنهاد تولید به بهره‌بردار مستقل شبکه برای کسب حداکثر سود، در کنار لحاظ نمودن مسائل امنیتی شبکه قدرت مورد توجه شرکت‌های تولید انرژی قرار گرفته است.

  این مساله به بررسی موضوع برنامه‌ریزی تولید شرکت‌های تولید انرژی در بازارهای رقابت انحصاری محدود با در نظر گرفتن قراردادهای دو جانبه و قیود امنیت سیستم می‌پردازد. در این راستا ابتدا مدلی جدید بر مبنای روش تابع تولید برای این منظور ارائه شده است.

  با استفاده از این مدل، نحوه اعمال قدرت بازار توسط یک یا چند شرکت بزرگ در بازارهای رقابت غیر کامل مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین بعنوان نوآوری دیگر، مدلی بر مبنای مدیریت ریسک برای بررسی چگونگی تاثیر قراردادهای دو جانبه بر روی برنامه‌ریزی تولید این شرکت‌ها ارائه شده است.

  در ادامه، مدلی جدید برای برنامه‌ریزی تولید شرکت‌های تولید انرژی با استفاده از مدل کارنو، با در نظر گرفتن قیود امنیت سیستم ارائه و به منظور در نظر گرفتن قیود شبکه، مدلی ابتکاری برای شبیه‌سازی مکانیزم تسویه بازار با استفاده از بلوک‌های پیشنهادی ارائه شده است. الگوریتم مزبور قادر خواهد بود که چگونگی تغییرات تولید و سود شرکت‌های تولیدی را با در نظر گرفتن مسائل شبکه و نیز مسئله اعمال قدرت این شرکت‌ها تحلیل نماید. در اینجا نیز به منظور ارزیابی نقش قراردادهای دو جانبه، مدلی پیشنهاد شده که با استفاده از آن می‌توان نقش قراردادهای دو جانبه را در برنامه‌ریزی تولید واحدها مورد مطالعه قرار داد. با استفاده از مدل مزبور، مدلی جدید برای برنامه‌ریزی تولید روزانه شرکت‌های تولید انرژی ارائه و بطور مشابه نقش قراردادهای دو جانبه به همراه چگونگی اعمال قدرت شرکت کنندگان مورد تحلیل قرار گرفته است.

  در نهایت نیز یک روش ابتکاری برای برنامه‌ریزی تولید شرکت‌های تولیدی با استفاده از روش تخصیص تراکم خطوط ارائه شده که آنها را قادر می‌سازد نسبت به ارائه پیشنهاد بهینه (با حداقل جریمه تراکم) در بازار اقدام نمایند.