گزارش و خاطراتی از پنجاه سال خدمت دکتر جلیل شاهی در دانشگاه علم و صنعت ایران و آموزش عالی کشور
 همزمان با نودمین سالگرد فعالیت دانشگاه علم و صنعت ایران، کتاب «گزارش و خاطراتی از پنجاه سال خدمت دکتر جلیل شاهی در دانشگاه علم و صنعت ایران و آموزش عالی کشور» توسط روابط عمومی دانشگاه مدون و منتشر گردیده که هم تجلیلی است از خدمات این استاد فرهیخته و هم به مکتوب سازی بخشی از تاریخ شفاهی دانشگاه اقدام شده است.
گفتنی است؛ دکتر جلیل شاهی بازنشسته دانشگاه علم و صنعت ایران و متولد سال ۱۳۱۷ در شهر یزد است وی دبیر کلی کمیسیون ملی یونسکو در ایران، ریاست گروه برنامه‌ریزی فنی مهندسی شورایعالی انقلاب فرهنگی و ریاست دانشگاه علم و صنعت را در کارنامه خود داراست.
دکتر شاهی همچنین دارای مدرک دکتری رشته مهندسی راه و ساختمان(تخصص مهندسی ترافیک و برنامه ریزی) از دانشگاه برادفورد انگلستان است. وی در سال ۱۳۶۵ با کمک‌های حجت الاسلام و المسلمین صدوقی امام جمعه فقید یزد و مهندس بیطرف استاندار وقت، دانشگاه یزد را بنیان نهاد و به مدت ۱۰ سال ریاست این دانشگاه را بر عهده داشت.
در نشستی که شهریور ۱۳۹۴ با حضور دکتر جلیل شاهی به مناسبت روز کارمند و تجلیل از خدمات تعدادی از کارکنان بازنشسته دانشگاه یزد برگزار شد وی اظهار داشت: دوران بازنشستگی فرصت‌های خوبی برای فرد بازنشسته است و فعالیت‌هایی که در دوران کاری نمی‌توانسته یا فرصت آن را نداشته است، می‌تواند انجام دهد. وی تصریح کرد: باتوجه به اینکه در کشور امکانات برای بازنشستگان کم است اما بستگی به نگاه ما به زندگی دارد و اینکه چه انتظاری از زندگی داریم، همیشه می‌توان با امکاناتی که در اختیارمان است خوب و با لذت زندگی کرد و می‌توان با برنامه‌ریزی خوب این دوران را طی کرد. دکتر شاهی تاکید کرد: بازنشستگان با دانشگاه ارتباط متقابل داشته باشند و ارتباط خود را قطع نکنند. و در دانشگاه سالی یک بار یک نشست، بازدید، بزرگداشت یا مراسمی گرفته شود تا ارتباط قطع نشود. وی افزود: کانون بازنشستگان باید در دانشگاه تاسیس شود هم دانشگاه بتواند از خدمات آنها استفاده کند و هم آنها از خدماتی که دانشگاه در اختیارشان قرار می‌دهد بهره ببرند و کانون می‌تواند مکانی برای گرد هم جمع شدن باشد و همچنین می‌تواند کمک کند تا از فرسودگی افراد جلوگیری شود. دانشگاه از امکانات خوبی برخوردار است و افرادی که سالیان زیادی است در این فضا کار کرده‌اند و مورد اعتماد هستند و انگیزه دارند و می‌توانند به نوعی خدمت کنند و می‌توان بعضی از کارهایی که بخش خصوصی در حال انجام آن است این کارکنان انجام دهند.
 |