عنوان رساله : ارائه مدلی یکپارچه برای تصمیم یاری بهینه گرا و تصمیم گیری قاعده پایه در محیط امکانی و احتمالی یگانه و هیبریدی دانشجو: امیر یوسفلی E_Mail: ayousefli@ind.iust.ac.ir اساتید راهنما: دکتر غضنفری اساتید مشاور: دکتر سید جعفر سجادی ، دکتر کامران شهانقی تاریخ دفاع: یکشنبه 10/10/91 ساعت 11:30 چکیده بخش زیادی از مسائل دنیای واقعی مانند مسائل برنامهریزی، زمانبندی، مکانیابی، حمل و نقل، مالی، ارزیابیهای اقتصادی، تخصیص و غیره،در فضای غیر قطعی اتفاق میافتند. نوع مسئله و مهمتر از آن فضای تصمیم گیری و نوع اطلاعات موجود در ارتباط با مسئله، نوع عدم قطعیتی را که با آن مواجه هستیم مشخص میسازند. وجود دادههای تاریخی و آماری، امکان استفاده از ابزارهای آماری را فرآهم میآورد، در حالی که دانش خبرگان بهتر است توسط منطق فازی و پیمانههای آن فرموله شود. بهطور کلی میتوان ادعا کرد که تصمیمگیری در فضای غیر قطعی به مراتب سختتر از تصمیمگیری در فضای قطعی میباشد و ابعاد مسئله هنگام دخیل کردن عدم قطعیت شدیداً بزرگتر از ابعاد مسئله در حالت قطعی خواهد بود. تا کنون مدلهای زیادی جهت مواجهه با مسائل تصمیمگیری در فضای غیر قطعی ارائه شده است که در جای خود دارای کاربردهای فراوانی میباشند. انواع مدلهای بهینهسازی فازی، احتمالی، هیبریدی، برنامهریزی بازهای، بهینهسازی استوار و ...، روشهایی جهت فرموله کردن یا حل مسائل بهینهسازی در فضای غیر قطعی بودهاند که در هر دسته نیز انواع مختلفی از طبقهبندیها و مدلها ارائه شده است. در این رساله برآنیم تا با تکیه بر پژوهشهای پیشین در زمینه بهینهسازی و تصمیم گیری در فضای غیر قطعی، روشهایی جهت تصمیمیاری و تصمیمسازی در فضاهای غیر قطعی فازی، احتمالی و هیبریدی ارائه کنیم، بهطوری که در قالب یک چارچوب ساخت یافته، بتوان تصمیمگیرنده را در برآورد نتایج حاصل از تصمیمات حال در آینده، کمک کرد و ابزارهایی ساده و در عین حال کاربردی جهت مواجهه با مسائل پیچیده در هنگام تصمیم گیری نهایی به او ارائه نمود. جهت نشان دادن نوع استفاده و کارایی مفاهیم توسعه داده شده، موضوعاتی کاربردی در حوزههای مهندسی صنایع و مهندسی مکانیک در نظر گرفته شده است، که در بخش ششم رساله به آن پرداخته میشود. مدل برنامهریزی بازاریابی و قیمت گذاری، مدل تعیین اندازه اقتصادی سفارش، مکانیابی نقطه انتقال، شبیه سازی توربین گاز و ...، مطالعات موردیی هستند که مورد توجه قرار خواهند گرفت، به طوریکه مدلهای پایهای آنها وارد فضای تصمیمگیری غیر قطعی شده و از ابزارهای توسعه داده شده، جهت مواجهه با آنها استفاده خواهد شد. |