چکیده:

  نارسایی حاد قلب مشکل عمده جامعه پیشرفته امروز است، که نرخ مرگ و میر بالایی دارد. درمان نهایی آن، پیوند قلب است، که به دلیل کمبود اهدا کننده قلب محدود می­گردد. یکی از روش­های درمانی بیماران قلبی، استفاده از دستگاه­های کمکی قلب است. این دستگاه­ها به قلب در انجام وظایف خود کمک کرده و گاه پس از مدتی، قلب عملکرد صحیح خود را باز می­یابد. این روش در کنار پیوند قلب و استفاده از قلب مصنوعی می­تواند منجر به حفظ جان بیمار شود. آویسنا نمونه­ای از دستگاه­های کمکی قلب، طرح ثبت شده جدیدی در سال 2010 توسط پرفسور مه­منش است که در این رساله به طراحی و تحلیل عملکرد آن پرداخته می­شود. در پروژه حاضر هدف اصلی طراحی دستگاه کمک کننده بطنی با الگوی جریان بهینه و با کمترِین آسیب به یاخته­های خونی و جراحی آسان و غیر تهاجمی است که در این وسیله به واسطه تحریک یک بالون، کمک به جریان یافتن خون و افزایش انرژی آن در بدن می‌شود. اساس مکانیزم و کار این وسیله به گونه‌ای است که دستگاه آویسنا با استفاده از یک کاتتر از طریق شریان فمورال یا سایر شریان­ها در محل خود دربالای دریچه آئورت نصب شده و بالون بسرعت بطور آسینکرون با سیکل دیاستول و سیستول قلب، توسط یک میکرو پمپ باد شده و تخلیه می­شود. بنابراین با جابجا شدن غشاء الاستیک، خون به بیرون از محفظه رانده شده و یا به داخل آن کشیده می‌شود. روند کار به این صورت است که با در نظر گرفتن پارامترهای واقعی و گاه ساده­سازی برخی شرایط، جریان خون داخل بالون شبیه­سازی و بررسی می­شود. هدف از این کار، شناخت نحوه عملکرد بالون و تاثیر آن بر جریان خون بیمار پیش از ساخت نمونه واقعی است. در طراحی بالون، پارامترهای هندسی، نحوه عملکرد بالون، تعامل خون و بالون، زمان­بندی عملکرد بالون، و پارامترهای مختلف جریان مد نظر است.

  واژه های کلیدی :

  نارسایی حاد قلب- آویسنا- دستگاه کمک کننده بطنی - تعامل خون و بالون-میکروپمپ